39689 zakażenia0004

W 2-3 dniu

- podaje się herbatę słabo osłodzoną, kakao na wodzie, kleik ryżowy, kaszkę drobną na chudym rosole, kisiel z czarnych jagód, obrane, drobno starte jabłko.

W 3—4 dniu - zaleca się dietę papkowatą: rozmoczone w herbacie sucharki, biszkopty, gotowane mięso mielone, pulpety, rybę gotowaną, ziemniaki puree, marchewkę puree, galaretki mięsne, jeśli chory toleruje rozcieńczone soki owocowe bez cukru, bez środków konserwujących.

Od 4-6 dnia - przechodzi się na dietę łatwo strawną. Witaminy należy uzupełniać parenteralnie.

W zatruciu jadem kiełbasianym w pierwszych dniach dietę podaje się jak wyżej. W dalszej fazie choroby zaleca się dietę bogatoresztkową, ponieważ występuje niedomoga spastyczna jelita grubego na tle zaburzeń neurologicznych. W diecie powinno się więc uwzględnić pokarmy drażniące jelito na drodze mechanicznej, termicznej i chemicznej. Choremu podaje się chłodne płyny, zwłaszcza rano, np. wodę przegotowaną z miodem, z sokiem owocowym, suszone, namoczone śliwki. Wskazana jest duża ilość surówek z warzyw i owoców oraz jogurt, kefir, ciemne pieczywo, jabłko gotowane, buraki, papryka. W przypadku utrudnionego połykania wskazana jest dieta o konsystencji papko watej, półpłynnej, a nawet płynnej, podawanej przez zgłębnik.

Zapobieganie zakażeniom i zatruciom pokarmowym polega na:

•    ścisłej kontroli weterynaryjnej i sanitarnej nad ubojem zwierząt,

•    wzorowej czystości środków transportu oraz pomieszczeń służących do składowania i obróbki żywności,

•    przechowywaniu żywności w odpowiednich temperaturach (chłodniach, mroźniach),

•    utrzymywaniu higieny osobistej przez pracowników zatrudnionych w zakładach sektora spożywczego,

•    wykluczeniu nosicieli z prac związanych z produkcją, przetwórstwem i handlem żywnością,

•    szkoleniu pracowników z zakresu wymagań higieniczno-sanitarnych w zakładach produkujących i zajmujących się dystrybucją żywności,

•    zwalczaniu gryzoni, much i innych owadów,

•    przestrzeganiu zasad dobrej praktyki higienicznej, dobrej praktyki produkcyjnej oraz systemu analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli,

•    szerzeniu oświaty sanitarnej wśród konsumentów.