natylnika (natylnik), podogonie oraz elementy kierujące: uzda z kiełznem i lejce oraz łączące: nagrzbietnik, podbrzusznik, szelki.
Rys. 26. Budowa uprzęży szorowej z uździenicą i naszelnikiem karkowo-piersiowym: 1 — napierśnik, 2 - pasy pociągowe, 3 — naszelnik, 4 — łańcuch naszelnika, 5 — pas oporowy natylnika, 6 — nagłówek, 7 - naczółek, 8 - pasy policzkowe, 9 - podgradle, 10 i nachrapnik, 11 - podbródek, 12 - pierścień do wiązania, 13 - wędzidło, 14 - lejce, 15 1 nakarcznik, 16 - nagrzbietnik, 17 - podbrzusznik, 18 - upinacz. 19 - szelki natylnika, 20 — siodełko (wg S. Oleksiaka)
te różnią się j tik z nakarcńifi l lżejsza; woźmg I :eż tańsza. Lepię i rśnik w pemp j przeciw/efljituf J terenach pap l jw konia); fi l
mml
RB te
Uprząż szorowa. Rozróżnia się trzy typy uprzęży szorowych (rys. 27): pełny szor, pólszoF i najprostsza uprząż zwana szleją. Pełny szor różni się od półszora tym, że ma pas oporowy natylnika (zwany też po prostu natylnikiem) — szeroki pas podobny do napierśnika, okalający zad konia. Szleja z kolei zbudowana jest jedynie z napierśnika z nakarczkiem i pasów pociągowych, często zastąpionych łańcuchami, nie może być wykorzystywana do ciężkich prac.
Uprząż chomątowa. Każde chomąto składa się i kleszczyn, kiszki i podkładu. Na terenie Polski można spotkać kilka typów chomąt.