1.10.1. Szczeble włazowe
Szczeble włazowe w kominach murowanych z cegły lub pustaków nie stanowią problemu wykonawczego, gdyż osadza się je w trakcie wznoszenia murów płaszcza. Zgodnie z normą, szczeble z prętów stalowych należy dawać od strony zewnętrznej komina w odstępach max. co 40 cm. osadzone w ścianie płaszcza na głębokość min. 12 cm.
W zależności od tego, czy przewidziane jest wchodzenie na zewnątrz szczebli, czy też wewnątrz szczebli, stosuje się odpowiednią średnicę prętów stalowych min. 20 wzgl. 25 mm, wysięg szczebla 18 wzgl. 40 cm, a jego szerokość 40 wzgl. 60 cm. Co piąty szczebel powinien być otoczony szczeblem ochronnym (wypoczynkowym) o wymiarach 60x60 cm. Ostatni dolny szczebel ma się znajdować 3,0 m nad otaczającym terenem, by utrudnić wspinanie się na komin niepowołanym osobom.
Przy kominach wyższych wskazane jest csłonięcie szczebli zewnętrznych siatką ochronną.
Wewnętrzne szczeble włazowre daje się we wszystkich kominach, a ich wymiary są takie same jak dla szczebli zewnętrznych przewidzianych do pokonywania komina od strony zewnętrznej. Szczególnie ważne jest takie osadzenie szczebli wewnętrznych w płaszczu komina, aby nie przeszkadzały ruchom termicznym wykładziny.
1.10.2. Włazowe drabiny stalowe
Stosuje się je wtedy, gdy istnieją trudności z osadzeniem szczebli, np. przy wykonywaniu kominów żelbetowych w formach przestawnych lub w deskowaniach ślizgowych.'
Drabiny takie wykonuje się z części 2,5-f-5,0 rn długości, które po zmontowaniu łączy się między sobą nakładkami na śruby. Części te składają się z dwóch płaskowników (rys. 54) i przyspawanych do nich szczebli z prętów okrągłych 0 20-f-25 mm, rozstawionych co 30 cm.
Do płaszcza komina, w odstępach pionowych co ok. 2,5 m, zabetonowuje się parami sworznie z nagwintowanych kawałków rur, rozstawione poziomo na odpowiednią do szerokości drabiny odległość ok. 45 cm i połączone spawaniem z również zabetonowanym płaskownikiem.
Uchwyty łączy się z drabinami na śruby w odstępach co 2,5 m, by odpowiadały rozstawowi zabetonowanych sworzni, do których mocuje się uchwyty za pomocą wkrętów'.
Co ok. 1,5 m przyspawa się do drabiny pałąki ochronne z płaskowników, wygiętych w okrąg o średnicy 3/4 m, na których rozpina się osłaniającą siatkę stalową.
Jeśli istotne trudności uniemożliwiły założenie klamer wewnętrznych lub stare, skorodowane szczeble stały się niebezpieczne do wchodzenia po nich 130
wewnątrz komina, to przeglądów komina i jego drobniejszych napraw można dokonywać z kosza, opuszczanego z góry komina na linie.
Przekrój A-A
notka ochronna
Rys. 54. Włazowa drabina stalowa
1.10.3. Urządzenia piorunochrenne
Urządzenia piorunochronne kominów należy wykonywać zgodnie z PN-55/ /E-05003 Ochrona budowli od wyładowań atmosferycznych — przepisy ęgólne. W szczególności, na kominach o średnicy u podstawy nie przekraczającej 5 m i wysokości do 40 m, wystarczy dać jeden przewód odprowadzający. Przy większej średnicy lub wysokości należy dać minimum dwa przewody odprowadzające, umieszczone po przeciwnych stronach komina.
Przewody należy prowadzić na zewnątrz komina, przy czym wolno do tego celu wykorzystać drabiny stalowe, jeśli mają przekrój co najmniej 100 mm2. Minimalna średnica odprowadzającego przewodu z drutu stalowego lub miedzianego jest 10 mm, a z taśmy stalowej — 4x20 mm.
Część nadziemną urządzenia piorunochronnego, wykonaną ze stali, należy zabezpieczyć przed korozją przez ocynkowanie na gorąco lub przez pokrycie odpowiednią farbą ochronną.
Część podziemną przewodu zabezpiecza się przed korozją (tylko w gruntach o dużej korozyjności) przez ocynkowanie na gorąco lub przez obolowienie. Po-
9*
131