podstawowym (dla określonych warunków tzw. znamionowych pomiaru) i błędami dodatkowymi wynikającymi z nie spełnienia warunków znamionowych pomiaru.
Błąd podstawowy względny dla przyrządów' analogowych (wskazówkowych) definiuje się ( w jako
gdzie:
Ww - wartość wskazywana przez przyrząd,
- Wr - wartość rzeczywista wskazywana przez przyrząd wzorcowy,
- Wmax - zakres pomiarowy przyrządu.
Dla przyrządów cyfrowych podaje się oprócz błędu względnego także błąd bezwzględny (wynikający z przetwarzania analogowo cyfrowego wielkości) w postaci odchyłki na ostatniej pozycji wyświetlanej wyrażonej w liczbie cyfr od cyfry wskazywanej np.:
A = 6 ± 2 D
Błędy podaje się w dokumentacji teclmicznej ( DTR) przyrządu.
„Precyzję pomiaru miernika” w warunkach znamionowych określa tzw. „klasa dokładności przyrządu” która jest liczbą określającą największy dopuszczalny błąd podstawowy względny wyrażony w procentach zakresu pomiarowego Wmax - oznaczenie na mierniki np.
2.5 (lub w procentach długości podziałki - oznaczenie na mierniku lub w procentach
wartości w-skazjw/anej- oznaczenie na mierniku ).
Przyrządy analogowe buduje się na „klasy dokładności’: 0.1, 0.2, 0.5, 1.0,1.5,2.5, 5.0. Przyrząd klasy dokładności 2.5 posiada błąd podstawowy nie większy niż 2.5 % zakresu pomiarowego (w całym zakresie pomiarowym).
Znając klasę dokładności przyrządu można określić wartość rzeczywistą mierzonej wielkości:
LyJ
W r = Ww ± —— • Wmax 100
lub
W r = Ww ± * Ww
100
gdzie:
- Wr - wartość rzeczywista wielkości,
- Ww - w^artość wskazywana przez przyrząd,
- kd - klasa dokładności w odniesieniu do zakresu pomiarowego (oznaczenie np. 2.5)
- kw = klasa dokładności (w odniesieniu do zakresu pomiarowego) x Wmax / Ww
- Wmax - zakres pomiarowy przyrządu.