44929 strona (26)

także dla osób niepełnosprawnych, z możliwością obserwacji zabiegu i szybkiego dojścia terapeuty do pacjenta. Dlatego należy w nim umieszczać tylko sprzęty potrzebne i używać ich zgodnie z przeznaczeniem.

Porządek i czystość oraz przestrzeganie zasad higieny budzą zaufanie pacjentów.

Ważną funkcję spełnia estetyka wnętrz. Dobrze dobrane barwy, styl pomieszczeń

1    umeblowania odpowiedni nastrój, wpływają uspokajająco i są elementem terapii.

Podstawowymi elementami wyposażenia gabinetu fizykoterapii są stanowiska zabiegowe.

Stanowiskiem zabiegowym nazywamy przestrzeń, aparaturę i sprzęty, które służą do wykonywania zabiegu jednemu pacjentowi (niekiedy na jednym stanowisku można wykonać zabieg jednocześnie dwóm pacjentom).

Głównym elementem stanowiska zabiegowego jest aparatura lecznicza.

Oprócz aparatury do stanowiska zabiegowego należą leżanka i (lub) fotel, sprzęty uzupełniające (stolik, szafki, sterylizatory itp.) oraz sprzęty potrzebne pacjentowi, takie jak: krzesło, wieszak na ubranie i lustro.

Ponadto w zakładach fizykoterapii muszą się znajdować:

-    stanowisko rejestracji i dokumentacji,

-    gabinet lekarski,

-    poczekalnia i miejsce wypoczynku dla pacjentów po zabiegach,

-    pomieszczenia dla personelu z szatnią oraz do przygotowania i spożycia posiłku,

-    toaleta.

Stanowiska zabiegowe dzieli się na suche i mokre. Różnią się one wielkością, rodzajami instalacji wodnych i elektrycznych oraz wyposażeniem w aparaturę. Gabinety, które mają obydwa rodzaje stanowisk, dzieli się na część suchą, zwaną fizykoterapią, i na część mokrą, zwaną wodoleczniczą lub balneologiczną.

Stanowiska suche urządza się w kabinach, które spełniają następujące wymagania:

a)    powierzchnia wynosi co najmniej 6 m². Usytuowanie kabin powinno zapewniać intymność i łatwy dostęp dla pacjentów na wózkach i dla personelu. Należy dążyć do tego, aby w jednej kabinie było jedno stanowisko zabiegowe;

b)    ścianki działowe między kabinami wykonane są z lekkich materiałów trwałych, przepuszczających światło, lecz nieprzezroczystych, umożliwiających swobodny obieg powietrza nad podłogą i pod sufitem;

c)    oświetlane światłem dziennym i sztucznym;

d)    mają zapewnioną wentylację grawitacyjną i wymuszoną (wymiana powietrza

2    razy na godzinę).

Stanowiska mokre wymagają nieco innych warunków:

a)    kabiny do zabiegów mokrych muszą być większe (od 8 do 20 m²) niż do zabiegów suchych oraz intensywniej wentylowane (wymiana powietrza od 3 do 5 razy

na godzinę);

b)    rozbieralnie oddzielone są ścianką działową od pomieszczenia z urządzeniem leczniczym, ponieważ do większości zabiegów mokrych pacjenci rozbierają się do

naga;

c)    dopływ i odpływ wody zimnej i ciepłej powinien zapewniać szybką wymianę wody w wannach i basenach. Napełnianie wanny powinno trwać krócej niż 3 min, opróżnianie krócej niż 2 min;

26