45113 skanuj0001

Uszkodzenia obwodowego układu nerwowego

Cechą charakterystyczną uszkodzenia obwodowego układu nerwowego jest występowanie zaburzeń neurologicznych w zakresie unerwienia przez korzenie nerwowe lub nerwy obwodowe.

Uszkodzenie ruchowe charakteryzuje się:

-    porażeniem wiotkim

-    zanikiem mięsni

-    brakiem odruchów

-    zaburzeniem czucia

Ze względu na lokalizację zmian wyróżnia się:

1.    Radikulopatie

-    monoradikulopatie (zaburzenia w obrębie jednego korzenia)

-    poliradikulopatie — zaburzenia w obrębie kilku korzeni

2.    Neuropatie

-    mononeuropatia - uszkodzenie jednego nerwu

-    polineuropatia - zajęcie wielu nerwów (symetrycznie lub obwodowo o ograniczonym zasięgu „skarpetki”, „rękawiczki”)

3.    Neuropatie autonomiczne (zaburzenie funkcji przewodu pokarmowego, pęcherza, impotencja)

Ze względu na patofizjologię zmian wyróżnia się:

1.    Neuropatie aksonalne (inaczej toksyczne: np. przewlekły alkoholizm) dominują tu zaburzenia czucia

2.    Neuropatie demielinizacyjne — występują ubytki ruchowe i zaburzenia czucia

3.    Mieszanie postacie aksonalno-demeielinizacyjne — występujące np. w cukrzycy.

Diagnostycznie ważne jest ustalenie:

-    początku choroby

-    lokalizacji zmian (korzenie, nerwy)

-    informacji uzyskanych z wywiadu (rodzinność występowania, choroby współistniejące lub przebyte, zawód, stosowane leki, używki, toksyny

A