Tabela 5-12. Zestawienie obciążeń dźwigara na płytki kolczaste jednostronne
Obciążenie |
Wartość charakterystyczna [kN/m2] |
Współczynnik obciążenia Yf |
Wartość obliczeniowa [kN/m2) |
Obciążenia stałe: Pokrycie (wg przykładu 5-4) |
0,3500 |
1,3 |
0,4550 |
Deskowanie (wg tabl. Zl-1 w PN-82/B-02001) 0,022-6,00 |
0,1320 |
1,1 |
0,1452 |
Wełna mineralna grubości 150 mm o y = 1,0 kN/m3 (wg tabl. Zl-7, lp. 32, w PN-82/B-02001) 0,15-1,0 |
0,1500 |
1,3 |
0,1950 |
Folia (przyjęto) |
0,0150 |
1,3 |
0,0195 |
Listwy drewniane 0,06 x 0,032 co 0,60 m 0,06 ■ 0,032 ■ 6,0/0,6 = 0,0192 —> przyjęto 0,02 |
0,0200 |
1,1 |
0,0220 |
Podsufitka z płyt gipsowo-kartonowych (wg tabl. Zl-5, lp. 8, w PN-82/B-02001) 0,0125-12,00 |
0,1500 |
1,3 |
0,1950 |
Ciężar własny dźwigara 1,4L= 1,4-0,0840 |
0,1176 |
1,1 |
0,1294 |
Obciążenia zmienne: Śnieg (wg PN-80/B-02010) Sk = Ok - C2 = 0,90[0,8+0,4(a-15)/15] = = 0,90[0,8 + 0,4(21,8- 15)/15] |
0,8820 |
1,4 |
1,2348 |
Wiatr (wg PN-77/B-02011) połać nawietrzna: p;=ptCeC(S=0,25 • 1,0(0,015 ■ 21,8 - 0,2) 1,8 |
0,05715 |
1,3 |
0,0743 |
p~ = 0,25- l,0(-0,045)(40 - 21,8)l,8 |
-0,3686 |
1,3 |
-0,4792 |
połać zawietrzna: pt2=0,25-l,0(-0,4)l,8 |
-0,1800 |
1,3 |
-0,2340 |
Obciążenie dźwigara stropem:
P2ck= (0,1320 + 0,1500 + 0,0150 + 0,0200 + 0,1500) 1,0 (2,435 + 3,53) 0,5 = = 1,3928 kN,
Yf = (0,1452 + 0,1950 + 0,0195 + 0,0220 + 0,1950)/
/(0,1320 + 0,1500 + 0,0150 + 0,0200 + 0,1500) = 1,235,
P2cd = P2ck-yF = 1,3928 -1,235 = 1,7201 kN.
Ciężar własny dźwigara (rozłożono po połowie na pas górny i dolny):
Plgk = 0,5 -0,1176 -1,0 -2,1 = 0,1235 kN,
Plgd = 0,1235 1,1 = 0,1358 kN,
P2gk = 0,5 -0,1176(2,435 + 3,53)0,5 -1,0 = 0,1754 kN,
P2gd = 0,1754-1,1 = 0,1929 kN.
Obciążenie dźwigara śniegiem:
Puk = 0,8820 1,0-2,1 = 1,8522 kN,
Pud = 1,8522 1,4= 1,929 kN.
• Wartości sił obciążających
Plct = Pipk + Pigk = 0,7916+0,1235 = 0,9151 kN,
Puk = 1,8522 kN,
Ptlk = 0,91 • 0,1293 = 0,1164 kN,
Kit = 0,91 ■ (-0,8337) = -0,7503 kN,
PvU = 0,91 (-0,4071) = -0,3664 kN,
Pu = 1,3928+0,1754 = 1,5682 kN,
Pld = 1,029+0,1358 + 2,5931 = 3,7579 kN,
Ptld = 0,9 • 0,1680 = 0,1512 kN,
P~u = 0,9 ■ (-1,0838) = -0,9754 kN,
Pw2i = 0,9 ■ (-0,5292) = -0,4763 kN,
P2d = 1,7201+0,1929 = 1,9130 kN.
• Siły w prętach kratownicy
Obliczenie sił w prętach kratownicy przeprowadzono, mnożąc wartości sił obciążających przez wartości z tab. 5-11. Wyniki obliczeń zestawiono w tab. 5-13.
Tabela 5-13. Wartości sil w prętach kratownicy od qd
Pręt |
Długość pręta [mm] |
Siła w pręcie w kN od obciążenia |
Wartość maksymalna | |||
Pu |
Pu |
/> + ,-1 wid |
P r wid | |||
G„ G\ |
2260 |
-15,14 |
-5,17 |
-0,34 |
+0,67 |
-20,65 |
G2, Gj |
2260 |
-13,72 |
-5,17 |
-0,34 |
+0,67 |
-19,23 |
Dt.D\ |
2440 |
+14,09 |
+4,78 |
+ 0,29 |
-0,64 |
+ 19,16 |
Di |
3530 |
+9,39 |
+2,79 |
+ 0,09 |
-0,64 |
+ 12,27 |
KltK\ |
910 |
-3,46 |
0 |
-0,15 |
0 |
-3,61 |
k2, k\ |
2440 |
+4,62 |
+2,74 |
+0,20 |
0 |
+ 7,56 |
Wymiarowanie pasa górnego. Obciążenie:
qd = [(0,4550 + 0,5 • 0,1294) • cos21,8° +1,2348 • cos2 (21,8°) + + 0,0743 0,9] 1,0 = 1,614 kN/m,
AT = - 20,65 kN.
275
0,9 to współczynnik jednoczesności obciążeń.