40891 Obraz26

84    Rozdział 3

Rasy ludzkości    85

% 39. Dajacy.

któryby przeszedł ziemię od Nowej Ziemi do Przylądka Dobrej Nadzieji lub Tj$ manji (kraju Van Diemena), znalazłby w jej rozmaitych klimatach różne, mocne! odznaczające się gatunki ludzi białych, żółtych, brunatnych i czarnych. Lecz gdyki Kolumb przyjrzał się był Ameryce od jej krain północnych do południowych, n* dostrzegłby tak nadzwyczajnego niepodobieństwa w mieszkańcach. Oprócz euJ pejczyków i afrykanów, którzy napływali od wieku XV-go, tuziemcy amerykańscy¹ wogóle mogą być, jak to często utrzymywano, uznani za jedną rasę. Nie znaczy! to ażeby wszyscy byli podobni, ale ich różnice we wzroście, kształcie czaszki, jpj| twarzy i barwie skóry, chociaż znaczne, przedstawiają się jako odmiany drugoi#! dne.

__

Nie wyglądają oni tak, jak gdyby wiele ras wytworzyło każda typ własny w swojej krainie, ale jak gdyby kraj był zaludniony przez plemiona wędrowne rasy już gotowej, która tylko rozszerzyła się i aklimatyzowała w strefach zwrotnikowych i umiarkowanych, podobnie jak to uczyniły konie europejskie od czasów Kolumba i słabiej sami ludzie biali. Najwięcej antropologów odnosi krajowców amerykańskich do rasy mongolskiej z Azji wschodniej; rasa ta zdolna jest przystosować się do klimatów najbardziej krańcowych, a kształtem czaszki, skórą jasno-brunatną, prostemi, czarnemi włosami i czarnemi oczami objawia znaczne podobieństwo z plemionami Ameryki. Rysunki 41 i 42 przedstawiają dzikie plemiona myśliwskie Ameryki północnej w jednej z najładniejszych form dziś istniejących, mianowicie indjan z Kolorado, natomiast rys. 43-ci indjan kauiksańskich (Cauixana) może służyć za okaz nieokrzesanych i gnuśnych ludzi leśnych Brazylji.

^ronezyjczyk.