^ Schetnat rozwoju ttrui’ur lu/m/kkf/aydl» górnej tropoaferze strefy wiatrów zachodnich:a cyrkulacja strefowa, prąd ttrumkwwy i wiatry zachodnie są przesunięte ku północy względem średnkgi położenia, b, c - prędkość prądu strumieniowego roCośe, a prąd zatacza meandry, d - staba cyrkulacjami wa, formują się stacjonarne chłodne niże » części południowej i ciepłe wyże w części północnej
jclado*
W I
0zfl»ien: części ti
przenoś Stów do
wie
rzch
chodzi w przypadku (d), gdy dochodzi do utworzenia rozległych cyklonalnych i antycy-klonalnych wirów, powiązanych zwykle z dolnymi ośrodkami barycznymi. Wówczas następuje intensywna adwekcja ciepła ku północy we wschodnich częściach niżów i zachodnich partiach wyźów oraz adwekcja chłodu na południe na zachodnich peryferiach niżów i wschodnich peryferiach wyźów. Trójkomórkowy model jest pewną idealizacją rzeczywistej cyrkulacji
Ry*. 7,
Mając na uwadze rzeczywisty układ prądów powietrznych, trzeba podkreślić, że jedną z najważniejszych cech cyrkulacji atmosferycznej jest znaczna przewaga składowych strefowych (równoleżnikowych) nad składowymi południkowymi ruchów powietrza. W realnej atmosferze średnie składowe prędkości o zwrotach na północ lub południe są małe; nie przekraczają na ogół 2 m/s (rys. 7.45) i stanowią zaledwie niewielką część
nys. 7.45, Składowe południkowe cyrkulacji w tropotferze i dolnej stratosferze. Wartości dodatnie określają
prędkość na północ w tn/s