wnnika w przestrzeni tłocznej do przestrzeni ssawnej, jak pokazano rzałkami na rysunku.
Dwułopatkowe siłowniki wahadłowe stosowane są z reguły do maszyn ste-)VvyCh ° mniejszych mocach, natomiast większe maszyny wyposaża się w si-lVvniki o trzech łopatkach (rys. 7.67).
W siłownikach łopatkowych zarówno powierzchnia kontaktu łopatek z wew-^trzną ścianką obudowy (na krawędzi górnej, bocznej i dolnej), jak i powierzchnia kontaktu nieruchomych segmentów rozdzielczo-oporowych z zew-ętrzną krawędzią korpusu obrotowego, osadzonego bezpośrednio na trzonie erowym, muszą być odpowiednio uszczelnione, w celu zapobieżenia ewentu-Inym przeciekom czynnika roboczego z komór tłocznych do ssawnych lub dwrotnie (przy odwrotnym kierunku wychylenia). Uszczelnienia te — przy-parzające kłopotów technologiczno-eksploatacyjnych — są główną niedogod-ością łopatkowych siłowników hydraulicznych, ponieważ są przyczyną Losowania niewielkich ciśnień roboczych. Wynoszą one od 6 do 9 MPa.
fys. 7.68. Siłownik tłokowy z przekładnią rubową
— trzon sterowy; 2 — obudowa (cylinder);
— tłok; 4 — nakładka z gwintem śrubowym; ' — uszczelnienie; 6.7 — otwory dopływowe odpływowe)
Stosunkowo niewielkie ciśnienia robocze są kompensowane znaczną powierzchnią działania tych ciśnień, tak że ostatecznie maszyny sterowe z wa-ladłowo-łopatkowymi siłownikami hydraulicznymi charakteryzują się niewielkimi wymiarami.
335