46756 skanuj0019 (266)

274 6. Turystyka kwalifikowana (turystyka aktywna) jako forma turystyki zrównoważonej

gry w golfa (zakaz ten potwierdzono w 1470 r. i 1491 r.), w 1502 r. król Jakub VI (inaczej Jakub I - król angielski) ponownie zezwolił na jego uprawianie [Niche tourism in Scotland: golf and business tourism 2002]. Dzięki temu już w XVI w. golf stał się jedną z popularniejszych form aktywnej rekreacji w Szkocji, a wkrótce również w Anglii i Francji. Chociaż wiadomo, że w rejonie Londynu gra w golfa była uprawiana już w 1608 r., pierwszy klub golfowy poza Szkocją powstał dopiero w 1766 r. („Royal Blackheath Golf Club”). Niedługo potem, bo w 1786 r., w Harleston Green w dzisiejszych Stanach Zjednoczonych (stan Karolina Południowa, obecnie w miejscu tym znajduje się centrum miasta Charleston) powstało pierwsze pole golfowe w Ameryce Północnej [South Caro-lina golf guide 2003,2003]. I

Na przełomie XVIII i XIX w. na terenie Wielkiej Brytanii powstało wiele klubów zrzeszających miłośników gry w golfa, natomiast w 1820 r. zaczął działać pierwszy klub golfowy założony poza Wielką Brytanią (w mieście Bangalore, ówczesne Indie Brytyjskie, następne pole golfowe na Półwyspie Indyjskim powstało w Bombaju w 1842 r.). Wkrótce potem pola golfowe zaczęły pojawiać się w innych posiadłościach brytyjskich (1871 r. - Nowa Zelandia, 1873 r. - Kanada, 1885 r. - Afryka Południowa, 1891 r. - Australia), w położonych na kontynecie państwach Europy (w 1856 r. we Francji, w 1890 r. w Portugalii, w 1891 r. w Hiszpanii), a nieco później również w Ameryce Łacińskiej.

Pod koniec lat 90. XX w. oceniano, że grę w golfa uprawiało na świecie 50 min osób (według niektórych szacunków nawet 120 min), z tego 25 min stanowią mieszkańcy Ameryki Północnej, a ponad 5 min mieszkańcy Europy. Według U.S. National Golf Foundation mieszkańcy Stanów Zjednoczonych wydawali rocznie na grę w golfa 24 mld USD. Z kolei według szacunków Golf Research Group mieszkańcy Europy wydawali w tym samym czasie na grę w golfa ok. 2,5 mld USD \A new strategy for Scottish golf tourism, 2000]. W ostatnich latach popularność golfa rośnie nie tylko w Ameryce Północnej i Europie, ale również w innych częściach świata [Mitukiewicz 2004]. Jednym z państw chętniej odwiedzanych przez turystów zainteresowanych golfem jest Australia, do której rocznie w ramach turystyki golfowej przyjeżdża 2 min osób (głównie z Japonii) [The potential ofgolf tourism in KwaZulu-Natal, 2005,2]. Z kolei w Afryce - poza Tunezją, Marokiem i Egiptem - coraz większym zainteresowaniem cieszy się Kenia oraz Republika Południowej Afryki, w której aż 75% ruchu turystycznego związanego z grą w golfa dotyczy prowincji Western Cape, a kolejne 15-20% prowincji KwaZulu--Natal [The potential of golf tourism in KwaZulu-Natal, 2005,3].

Powszechnie stosowanym miernikiem popularności gry w golfa jest liczba ludności na 18 dołków (tyle dołków ma standardowe pole golfowe). Według badań przeprowadzonych w połowie lat 90. XX w. w Europie (na podstawie badań obejmujących 5115 pól golfowych) na 18 dołków przypadało 77 000 osób, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych jedynie 23 000. Co prawda w Szkocji miernik ten wynosił 12 000 osób, ale już dla całej Wielkiej Brytanii 24 000 (miernik dla Anglii wynosił 28 000, dla Irlandii Północnej 22 000, a dla Walii 21 000). Zdaniem autorów cytowanego raportu [Golf research group - the European report, 1997] spośród wysoko rozwiniętych państw Europy w najgorszej sytuacji były w tym czasie Włochy, gdzie na 18 dołków przypadało aż 443 000 mieszkańców.