46873 IMGb39

2

Rys. 1. Sinusoidalny przebieg naprężeń zmiennych

Wykres Wohlera. Granice zmęczenia

Klasycznym wykresem zmęczeniowym jest wykres Wóhlera. Uzyskuje się go w wyniku zniszczenia określonej liczby próbek wzorcowych przy zmieniającej się amplitudzie a„ dla ustalonej wartości a_m. Każdej wartości cr_n lub a_max = cr„ + cr„ odpowiada liczba cykli niszczących N, dopóki amplituda naprężenia a_a nie obniży się do poziomu granicy zmęczenia Zc przy określonej liczbie cykli N_a-

Rys.2. Wykres zmęczeniowy Wohlera dla obrotowo zginanych próbek (stal 45)

Wytrzymałością zmęczeniową lub granicą zmęczenia Za nazywa się największe naprężenie normalne o„_m, przy którym próbka czy element nie ulegną zniszczeniu po osiągnięciu umownej granicznej liczby cykli Na-

Ta liczba cykli, zwana również bazową liczbą cykli, wynosi 10-10f cykli dla stali i innych stopów żelaza i 1001(f cykli dla stopów metali nieżelaznych.

Symbol rodzaju obciążenia zapisuje się jako wskaźnik przy granicy zmęczenia. Granicę zmęczenia przy wahadłowym zginaniu oznacza się jako Z_g0, przy odzerowo tętniącym zginaniu ||j odpowiednio przy skręcaniu: Z_so i K|.'

12