41478 Picture
9 (10)

Wykład 12.

Psychoterapia grupowa.    (/

30-e 20 wieka- dynamika grup pod względem leczenia.Powstanie społeczności terapeutycznej( pacjent+ lekarze).

Sytuacja wojenna, aspekt oszczędnościowy.

60-70-e rozkwit. \s 90- e powrot.

Podział grup:

1.    zadaniowe/ robocze.Cel: usprawiedliwianie funkcjonowania danej grupy, np. Biznes.

2.    grupa psvcho-edukacvina.cel: edukacja ( zagrożenie AIDS), np. Psycho-edukacyjna w rodzinach schizo.i t.p.

3.    treningów interpersonalnych: radzenie z trudnymi sytuacjami życiowymi, poprawa komunika^LOSoby zdrowe z trudnoscimi

4.    psychoterapeutyczna;^⁷!.: praca z osobami z zaburzeniami psychicznymi. Zaburzenia osobowości. Specyficzny czynnik leczący: relacja społeczna.

Czynniki niespicyficzne ( Yallom) :

1.    nadzieja: spostrzega efekty leczenia.

2.    podobieństwo: ważne na początku, przełom izolacji i poczucie wyjątkowości.

3.    dostarczanie wiedzy o zaburzeniu

4.    altruizm: poczucie swojej przydatności

5.    korektywne otwarzanie rodziny pierwotnej ( umożliwia wgląd, nowe doświadczenie)

6.    kształtowanie uimetnosci społecznych

7.    naśladowanie ( plusy i minusy wzorcow)

8.    interpersonalne ucznenie/korektywne doświadczenie związku i bucie w relacji => wzrost samooceny

9.    spojnosc grupy jest odpowiednikiem związku terapeutycznego i grupy, poczucie przynależności, atrakcyjność grupy.Tez jest wskaźnikiem dla terapeuty: czy osoby wchodzą w ta spojnosc grupy, prauja osobno.

10.    (^reagowanie: zalezy od spojnosc i.

11.    czynnik egzystencjalny: uswiadomianie sobie wartości celów życiowych

Parametry ich organizacji z-—,

liczba uczestnikow/A-J2 optymalne.mniej- mało zróżnicowane interakcje.wiecej- czy wszyscy mogą sie wypowiadać i stwarzaja sie podgrupy.Dzieci 3-4.Mlodziez 6-8.

czas trwania : krótkoterminowe ( do 60 godzin), długoterminowe (> często zamknięte, 100 i wiecej godzin)

częstotliwość spotkań: zalezy od trybu.4 -2 razy w tyg. Na oddziale -codzinnie, z nerwicami- 2 dni co 2 tyg.

Podział na wiek. Charakterystyka i dynamika. Dzieci, mlodziez , dorosłe.

P]ec. Podobny rozkład. Możliwe wymiany, rozpoznanie. Podobne rozpoznanie ZbyCduzo^roznorodnosc - dystrukcyj_nosc_dziala,

Formy organizowania grup:

1.    zamknięte: intensywna-! glebsza^praca. Często maja określony czas trwania.

2.    yitwarte: grupa ,która trwa, indywidualne rozpoczęcie i kończenie terapii.Duzo zajmuj a własnymi problemami grupy.Radzenie z utratami i dynamika grupy.

Terapeuci: 2 osoby rożnej pici + koterapeuci ( poza grupa)-.inna perspektywa.

CzasenLsa sesji bez terapeuty:„odpowiedzialność grupy za to, co sie dzieje.

_Grupy specyficzne: nie mogą sie opierać na terapeucie.( grupa AA)

I.    Xerapeud dyrektywni- ukierunkowują prace , wyjaśniać, organiezowanie cwiczen.

N.D. - zachecac i interpretować na prace grupy.

II.    Pozastowanie w dystansie do grupy. Dystans- nie angażuje sie emocjonalnie, bo jezele bedzie=> duże przeniesienie. Mogą byc modelami do naśladowania.

III Rodzaj analizy: