cymi do pasa, z łukiem w prawej ręce. W głębi pracują dwaj czeladnicy, trzeci, pod ścianą z lewej kuje coś na kowadle. Młoda złotowłosa dziewczyna w różowej sukni siedzi za stołem w kącie pod oknem i haftuje na krosnach. Na ławie biegnącej wzdłuż lewej ściany stoi lichtarz i kufel. Na oknie — doniczka z czerwono kwitnącą rośliną. Także pod prawą ścianą biegną ławy, opodal stoi narzędzie służące do napinania cięciw łuków, dalej — konew z wodą obok umywalki na trzech nogach, nad którą wisi kociołek i długi biały ręcznik. — Miniaturę ujmują w ramy dwie zielone, żyłkowane koluftiny, przechodzące w narożnikach w złote maswerki na tle mieniącym się zielenią, czerwienią i błękitem.
9 herb kapeluszników. Dwaj w zbroje zakuci rycerze, lewy — w zbroję czarną, prawy — w ciemnobrunatną ze złotymi ornamentami, trzymają popielatą, purpurową w cieniach tarczę herbową z wyobrażonymi na niej dwoma wałkami foluszniczymi, narzędziem pracy kapeluszników, parą filcowych pantofli i okrągłym kapeluszem. Tło jest intensywnie lazurowe, w dolnej części trawiasto zielone. — Dwa grube, nieociosane pnie, których cierniste gałęzie krzyżują się w górze, stanowią obramowanie.
10 herby kołodziejów i stelmachów. Na zielonej polanie między drzewami, na tle krajobrazu ze wzgórzami i ośnieżonymi szczytami w głębi, walczą z sobą zaciekle na pałki dwaj mężczyźni trzymający tarcze herbowe. Z lewej, na czerwonej tarczy, złote koło kołodziejów, z prawej, na lazurowej, złoty, czerwono kryty powóz stelmachów. Klęczący w obronnej pozie przedstawiciel kołodziejów ma głowę całą pokrwawioną od uderzeń nagiego przeciwnika, który znów się nań zamierza. — Złotożółte cienkie gałęzie obramo-wują dokoła miniaturę. W górnych narożach złote maswerki na tle zielonym i cytrynowym.
11 garncarz. Starszy mężczyzna o naturalistycznie ujętej, pomarszczonej twarzy, ciemnej cerze, bosy, w koszuli tylko i zsuniętym z ramion szafirowymi kaftanie, w białym czepcu na głowie, siedzi na zydlu, przed warsztatem, przy kole i formuje duży garnek. Opodal stoją na ziemi inne, gotowe już do wypalania gliniane naczynia. Za drewnianym, otaczającym obejście garncarza płotem widoczne przedmieście, fortyfikacje i zębate mury miejskie. Na średnim planie studnia z żurawiem. Ulicą w lewo zdąża wędrowny przekupień z koszem na plecach. Cała ta miniatura ma ciemny koloryt i nastrój szarego przedwieczerza.
ii. malarz. W bardzo jasnej, pustej sali, ze stropem belkowanym i podłogą z sękatych desek, przysunięty jest do lewej ściany stół; na skrzyni, umieszczonej na nim, siedzi młody malarz w samej tylko koszuli i czarnym
37