49788 skanuj0055 (45)

3.a. Pojedyncze leki homeopatyczne

Wybór odpowiedniego leku odbywa się na tej samej zasadzie, co w homeopatii klasycznej, tj. według obrazu leku.

3.b. Homeopatyczne leki złożone

Stosowane w homeopatii składniki leków są dobierane odpowiednio do głównych objawów choroby lub wskazań klinicznych dotyczących określonej choroby czy zespołu chorobowego.

3.e. Akordy potencji

Akordy potencji to określone połączenia tego samego homeopatycznego leku pojedynczego. Choć mamy tu do czynienia z zastosowaniem tego samego środka leczniczego, akordy potencji zalicza się do preparatów złożonych. Celem stosowania akordów jest pogłębienie działania leku, albowiem akordy potencji działają szybciej, silniej i dają mniej działań niepożądanych.

3.d. Homakordy

Są to połączenia co najmniej dwóch pojedynczych leków homeopatycznych, z których każdy występuje w kilku potencjach. Chodzi więc o preparaty złożone, których składniki występują w akordach potencji.

3.e. Katalizatory

Katalizatorami pośrednimi nazywa się induktory i aktywatory przemiany materii. Mogą one działać tylko wtedy, gdy sprzyja temu środowisko. W łańcuchach i cyklach przemian zależy ono nie tylko od stężenia jonów wodorowych, ale również od obecności odpowiednich substratów i niezbędnych koenzymów. Koenzymami są witaminy, pierwiastki śladowe i jony metali. W ich obecności dochodzi do aktywacji enzymów i dopiero wtedy katalizatory są zdolne do spełniania swych specyficznych funkcji.

Substancje określane jako katalizatory pośrednie biorą fizjologicznie udział lub są czynne katalitycznie w enzymatycznych procesach oddychania komórkowego i wytwarzania związków wysokoenergetycznych. Wypadnięcie funkcji enzymu powoduje nagromadzenie się substratów reakcji przy niedoborze jej produktów. Podawanie odpowiednich homeopatycznie przygotowanych katalizatorów ma na celu aktywowanie procesów przemiany materii i odblokowanie czynności komórek i enzymów. Ponieważ przejawem uszkodzeń układu enzymatycznego są najczęściej choroby przewlekłe, toteż preparaty te stosowane są przede wszystkim w tych schorzeniach.

Acidum a-ketoglutaricum-Injeel D₆; Dio; D30; D200 - pojedyncze potencje Acidum a-ketoglutaricum-Injeel Dio, D30, D₂₀o ana partes Acidum a-ketoglutaricum-Injeel forte D6, Dio, D30, D₂oo ana partes

Ubichinon-Injeel D₆; D,₀; D₃₀; - pojedyncze potencje Ubichinon-Injeel Di₂, D₃₀, D₂₀o ana partes Ubichinon-Injeel forte Dg, D|₂, D₃o, D₂oo ana partes

3.f. Homeopatyzowane organopreparaty

Są to leki, które składają się w całości lub w przeważającej części z narządów zwierzęcych, części narządów, komórek, organelli komórkowych, drobnoustrojów, płynów komórkowych lub zewnątrzkomórkowych. Stosowane w homotoksykologii preparaty suis (łac. Świnia) powstają na drodze homeopatycznego przetworzenia tkanki narządów zdrowych świń (aorta - tętnicy głównej, arteria - naczyń tętniczych, cerebrum - mózgu, cor - mięśnia sercowego, hepar - wątroby, itp.). Sterylizację preparatów w ampułkach przeprowadza się zgodnie z przepisami dopiero po zakończeniu preparatyki. Dzięki temu podczas potencjonowania materiał zachowuje charakter żywej tkanki, a preparaty cechują się bezpośrednim oddziaływaniem na chory narząd.

Organopreparaty ze świni dostępne są głównie jako leki pojedyncze w akordach potencji w różniących się swoją mocą dwóch formach:

a.    akord potencji Dio, D30, D₂oo

b.    akord potencji Dg, D,₂, D₃₀, D₂₀o (preparaty „forte”)

i są przeznaczone zarówno do iniekcji, jak również do podawania doustnego.

Aorta suis - Injeel (ampułki), Heel Aorta - tętnica główna

Skład: 1,1 ml roztworu do iniekcji zawiera: Aorta suis D|₀, Aorta suis D₃o, Aorta suis D₂₀o ana 0,367 ml.

108