49903 Obrza06

1 Frontu Białoruskiego. 48 A przesunęła się nieco do przodu i nawiązała walki

0    Ostrów Mazowiecką i wschodni skraj Puszczy Białej. Generał Weiss, obawiając się przerwania sił radzieckich na Ostrołękę, wzmocnił ten kierunek, przerzucając tam 104 BPanc.

65 A w tym samym czasie umacniała się na uchwyconych przyczółkach, by stworzyć warunki do dalszych działań zaczepnych na północ od Bugu.

Natomiast 28 A gen. Łuczyńskiego uchwyciła kilka przyczółków na Bugu na wschód od Wyszkowa. Uderzyła też na północne skrzydło IV KPanc SS, udaremniając niemiecką próbę utrzymania nad ujściem Bugu przedmościa w rejonie Kuligowa i na południe od Borcie. Przerzucona w ten rejon 19 DPanc (bez 27 ppez.) kontratakowała, by odtworzyć położenie, ale bez rezultatu. Wkrótce zaległa na południe od Kuligowa. W rękach niemieckich pozostał tylko niewielki obszar między ujściem Bugu do Narwi.

70 A i 47 A, współdziałając z 28 A. atakowały wschodni front obrony IV KPanc SS. Powodzenie osiągnęła tylko 70 A, która pogłębiła włamanie w rejonie Małopola, opanowała Emilianów oraz Rasztów i dotarła do rejonu położonego 4 km na wschód od Radzymina. Broniąca tego odcinka 3 DPanc SS „Toten-kopf’ zaczęła odchodzić za rzeczkę Rządzę, próbując odtworzyć na niej swój front obrony.

W sumie i ten dzień natarcia przyniósł wojskom radzieckim tylko nieznaczne powodzenie o charakterze taktycznym. Tempo natarcia nadal nie przekraczało kilku kilometrów. Nieprzyjaciel bronił się twardo, walki były bardzo zacięte

1    powodowały po obu stronach duże straty⁰.

Dopiero 27 sierpnia przyniósł pierwszy znaczniejszy sukces. W tym dniu gwałtowne zmagania rozwinęły się na odcinku między Śniadowem a Czerwinem, bronionym przez wewnętrzne skrzydła I KKaw i XXIII KA. Dla wsparcia niemieckich korpusów przybyła z rejonu Ostrołęki świeża 104 BPanc, która wspólnie ze 102 BPanc i przerzuconym z LV KA 118 oddziałem czołgów próbowała zatrzymać i odrzucić nacierające wojska radzieckie. W tych warunkach dochodziło do gwałtownych starć pancernych.

Wojska lewego skrzydła 2 Frontu Białoruskiego i bezpośrednio współdziałającej z nimi 48 A 1 Frontu Białoruskiego powtarzały jednak raz po raz ataki, które w końcu wyczerpały nieprzyjaciela. Część sił LV K A. cały I KKaw i główne siły XXIII KA nie wytrzymały nacisku jednostek radzieckich i zaczęły wycofywać się na zachód. Otrzymały one zadanie zorganizowania nowej linii oporu. Miała ona składać się z dużego przedmościa w rejonie Łomży (zabezpieczającego kierunek na Ostrołękę) oraz z rubieży obronnej, przebiegającej na zachód od szosy Łomża, Ostrów Mazowiecka, a w południowej części w głębi Puszczy Białej wzdłuż rzeczki Tuchełka.

48 A dzięki uzyskanemu powodzeniu przesunęła się ponad 20 km na zachód.

⁹ Meldunek 9 Armii z 26 sierpnia 1944 r.. MiD WIH. t. 312. roi. 343, kl. 7916959 n.; meldunek 2 Armii z 26 sierpnia 1944 r.. MiD WIH, t. 312. roi. 1322, kl. 0000144 n.; meldunek Grupy Armii ..Środek” z 26 sierpnia 1944 r.. MiD WIH, t. 312, roi. 248. kl. 7803783-7803787

108