Dane są następujące czynności laboratoryjne:
- wprowadzenie do roztworu kilku cm3 kwasu chlorowodorowego,
- wprowadzenie do roztworu kilku cm3 wodnego roztworu wodorotlenku sodu,
- wprowadzenie do roztworu kilku cm3 kwasu octowego,
- wprowadzenie do roztworu kilku cm3 wodnego roztworu amoniaku,
- wprowadzenie do roztworu kilku cm3 wodnego roztworu chlorku amonu,
- wprowadzenie do roztworu kilku cm3 wodnego roztworu octanu sodu.
Spośród wymienionych powyżej wskaż trzy sposoby zwiększenia stężenia jonów H30+ w roztworze wodnym kwasu octowego.
Poniżej przedstawiono pewną analizę.
1. Przygotowano roztwór kwasu azotowego(V) o stężeniu 10-8 ^|-.
2. Ponieważ kwas azotowy(V) jest mocnym elektrolitem, przyjmuje się, że stężenie jonów wodoru jest równe stężeniu kwasu, czyli 10_8^[.
3. Korzystając z podanej wartości stężenia jonów wodoru, obliczono pH roztworu. Otrzymana wartość pH wynosi 8.
4. Roztwory o pH większym od 7 określa się mianem zasadowych.
Podaj i wyjaśnij, gdzie tkwi błąd w podanym ciągu myślowym. Podaj, jakie będzie rzeczywiste stężenie jonów wodoru i tym samym pH otrzymanego roztworu.
Oblicz stopień dysocjacji słabego elektrolitu, jeżeli w roztworze 5-molowym stężenie formy zdyso-cjowanej wynosi 0,03 ^.
Oblicz stężenie roztworu wodorotlenku Ba(OH)2, jeżeli stopień dj^socjacji wynosi 2%, a stężenie jonów wodorotlenkowych wynosi 0,1 .
Oblicz stężenie jonów H30+ w 0,5-molowym roztworze kwasu octowego, jeżeli:
Ka = 1,75 • 10"5
3 pkł
5 pkt
2 pkł
2 pkł
4 pkł
175