Według zasad projektowania liczba komór osadnika zależy od jegoJE i powinna wynosić:
— przy objętości użytecznej 3—4 m3 — 2 lub 3 komory,
— przy objętości użytecznej 4—15 m3 — 3 komory,
— przy objętości użytecznej ponad 15 m3 — 3 lub 4 komory.
Objętość użyteczna osadnika gnilnego nie może być mniejsza od 3 m3 przy a oczyszczeniu mechanicznym oraz 6 m3 przy oczyszczaniu biologicznym, objętość " użyteczna zaś 1 komory nie może być mniejsza od 1 m3.
Objętość użyteczną poszczególnych komór w stosunku do całkowitej objętości użytecznej osadnika, licząc kolejno z przepływem ścieków, zaleca się przyjmować:
— przy dwu komorach — 2/3, 1 /3,
— przy trzech komorach — 1/2, 1/4, 1/4,
— przy czterech komorach — 2/5, 1/5, 1/5, 1/5,
Głębokość części użytecznej osadnika gnilnego nie może być mniejsza od I m oraz nie powinna przekraczać następujących wartości:
— przy objętości użytecznej 3—4 m3 — 1,5 m,
— przy objętości użytecznej 4—15 m3 — 2^2 m,
— przy objętości użytecznej 15—20 m3 — 2,5 m,
— przy objętości użytecznej ponad 50 m3 — 3,0 m.
Ponadto osadniki gnilne powinny spełniać następujące warunki [65]:
— wysokość przestrzeni osadnika ponad zwierciadłem ścieków nie powinna być mniejsza niż 0,35 m,
— wewnętrzna szerokość osadnika prostokątnego nie może być mniejsza niż 0,75 m,
— wewnętrzna średnica osadnika lub jego komór o kształcie kołowym nie może być mniejsza niż 1,0 m,
— ścieki do osadnika należy doprowadzić przewodem o średnicy min. 150 mm, a jego dno powinno się znajdować 0,1 m powyżej obliczeniowego zwierciadła ścieków,
— ścieki z osadnika należy odprowadzić przewodem o średnicy min. 150 mm, którego dno powinno się znajdować na poziomie zwierciadła ścieków,
— wylot ścieków od wewnątrz osadnika powinien być zaopatrzony w trójnik zanurzony min. 0,3 m poniżej zwierciadła ścieków i wystający 0,2 m ponad zwierciadło,
378