51263 skanuj0002 (111)

79

79

°a**⁰’^3<V    ^(7,4)

gdzie:

o — wg wzoru (6.1) — naprężenia pierwotne efektywne.

Jeśli jednak bezpośrednio głębiej znajduje się warstwa o znacznie większej ściśliwości, to osiadania należy policzyć także i dla tej słabszej warstwy.

Przykład 7.1. Dane jak w przykładzie 6.9. Obliczyć osiadanie warstwy zalegającej na głębokości H = 4,5-6,5 m poniżej poziomu terenu, jeśli M₀ = 100000 kPa, M = 120000 kPa, X = 1;

h₍ = 2,0 m < 0,55 = 0,5 -6,0 = 3,0 m,

można więc obliczenia wykonać dla jednej warstwy.

Naprężenia w środku tej warstwy wynoszą: o_a = 35 kPa, o_zd = 79 kPa. Zgodnie ze wzorami (7.1)-(7.3):

—-200 + ——— -200 = 0,22 cm. 120 000 100 000

Teoretycznie, naprężenia wtórne średnie pod całym fundamentem ściślej należałoby liczyć wg r\_s, jak w tabl. 7.1, co jednak praktycznie nie ma większego znaczenia.

PRZYKŁAD 7.2 Obliczyć osiadanie stopy fundamentowej kwadratowej o wymiarach L = 5 = 2,2 m obciążonej siłą osiową N_n = 950 kN, przyjmując dla warstwy gliny piaszczystej badania ściśliwości wg rys. 4.2. Pozostałe dane jak na rys. 7.1, X przyjąć równe 1.

Rys. 7.1. Dane do przykładu 7,2