I I l'Ut
Ml II' II 11 i Hit (ii "H | I I lit |** < l|'Hi I i | 'I |i' il * l|łl*l I IM lilii II I |" l| I i* tt ' I łł
ji ,1 i il u |i|,m i||>i 11 iU III i| liirl 1111 111/ 111 /1 UI . 111 'ilu 111 ' * III' III 1 I • |; * I iii,/ 111 I i 111 i ,i >i 11 n i
mcntem zginającym M 25 kMm. Spor/ąil/ić wykres moiiu-ntów gnących i sil inącycli dla belki przedstawionej na rysunku 2.36a.
|H -i iUM l * I - i i h iiilł m il
Ogólne równanie momentów dla pierwszego przedziału będzie miało postać
*12
M(xi) =RAxi~q Y’ dla:
natomiast siła tnąca dla pierwszego przedziału
dla:
2) Drugi przedział będzie się zmieniał
1/2 < x2 < l
Ogólne równanie momentów dla drugiego przedziału będzie miało postać
2
Ra ' x2 -
M(x2) ~
Rozwiązanie
Aby wyznaczyć reakcję pionową w punkcie A bierzemy sumę momentów względem punktu B, natomiast przy wyznaczaniu reakcji pionowej w punkcie B korzystamy z sumy momentów względem punktu B. Zakładamy, że zwroty reakcji skierowane są do góry.
Wtedy
j.mb = ra-i+m-£~i=0.
skąd
Ra = 8,75 kN.
Wykorzystując sumę rzutów sił na oś 07 otrzymamy
1Ma=-Rb-1 +
skąd
Rb = 11,25 kN.
Znak dodatni dowodzi, że rzeczywisty zwrot reakcji RA i RB jest zgodny z założonym.
x2 —
dla:
natomiast siła tnąca dla drugiego przedziału:
T(x2)
T(x=-11,25 kN.
Wyznaczenie maksymalnego momentu zginającego. Znajdujemy przekrój, w którym moment zginający ma wartość maksymalną. Moment taki znajduje się w pierwszym przedziale. W celu wyznaczenia wartości maksymalnej przyrównujemy siłę tnącą pierwszego przedziału do zera.
108
109