Układ przedstawiony na schemacie (rys. 7.2) składa się z trzech oczek oznaczonych przez I, II i III. Oczko I składa się z elementów Eu Ru Rs i RA, oczko II — z RSr R2, R3, E2, oczko III— z R6, R2 i R2.
Sposób wzajemnych połączeń elementów obwodu elektrycznego określa strukturę tego obwodu. Od struktury obwodu zależą jego właściwości i działania.
W każdym obwodzie elektrycznym rozpływ prądów i rozkład napięć podlega określonym prawom fizycznym. Obecnie przedstawimy niektóre ważniejsze prawa fizyczne dotyczące w szczególności obwodów prądu stałego.
Prąd płynący przez liniowy rezystor jest wprost proporcjonalny do napięcia elektrycznego przyłożonego do zacisków rezystora i odwrotnie proporcjonalny do jego rezystancji.
Rezystancja rezystora liniowego jest wielkością stałą, wyrażającą się stosunkiem spadku napięcia na rezystorze do wartości przepływającego przez niego prądu (rys. 7.3)
R
Rys. 7.3
Ilustracja do prawa Ohma
Rezystancja rezystora liniowego nie zależy od wartości przepływającego przez niego prądu i napięcia przyłożonego do jego końców. Natomiast dla rezystorów nieliniowych rezystancja jest wielkością zmienną* zależną od prądu lub przyłożonego napięcia.
Rys. 7.4
Węzeł obwodu prądu stałego
Suma prądów wpływających do węzła obwodu elektrycznego jest równa sumie prądów wypływających z tego węzła.
Dla węzła przedstawionego na rys. 7.4 można napisać h+h+h = h (7.2)
Traktując prądy wpływające do węzła jako prądy
332