Rys. 3. Linia sadzenia drzew w pasie drogowym
J - jezdnia, Pb - pobocze, Pd - pas drogowy, L, - linia drzew w pasie drogowym poza koroną drogi (K), L2 - linia drzew w pasie przydrożnym szerokości 0,75 m wolnym od uprawy, L3 - pas wyznaczony w razie przewidywania rozbudowy drogi na terenach upraw
W tym zakresie mogą być obecnie pomocne postanowienia rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektó-tych przepisów ustawy o drogach publicznych (Dz.U. nr 6, poz. 33 ze zm., nr 48, poz. 239). Rozporządzenie określa m.in. (§ 16 ust. 3), że zadrzewienia zagrażające bezpieczeństwu ruchu na drodze stanowią drzewa i krzewy:
1) ograniczające widoczność użytkownikom dróg na odległość mniejszą niż przewiduje normatyw techniczny projektowania dróg, w szczególności po wewnętrznej stronie łuków i na skrzyżowaniach dróg*’,
2) rosnące w odległości mniejszej niż 2,5 m od krawędzi jezdni,
3) tworzące łącznie z konarami i liśćmi prześwit mniejszy niż 4,5 m w pionie i mniejszy niż szerokość jezdni, powiększona o 1 m po obu stronach jezdni w poziomie.
Warunki wykonywania tych robót określa rozporządzenie ministra komunikacji z dnia 2 kwietnia 1962 r. w sprawie zadrzewiania gruntów i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie kolei oraz urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżnych i pasów ochronnych przeciwpożarowych (Dz.U. nr 26, poz. 124).
*’ W miejsce uchylonego normatywu technicznego projektowania ulic zostały wydane przez Centrum Techniki Komunalnej w 1982 r. „Wytyczne projektowania ulic”, zalecane jako materiały pomocnicze do projektowania przez Ministerstwo Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska w porozumieniu z Ministerstwem Komunikacji pismem z 14.10.1981 r.
16
Rozporządzenie zabrania zadrzewiania lub zakrzewiania gruntów poło-ionych w odległości mniejszej niż 15 m od osi skrajnego toru kolejowego.
Rozporządzenie zabrania ponadto wykonywania wszelkich robót ziemnych w odległości mniejszej niż 4 m od granicy obszaru kolejowego oraz Określa warunki dopuszczania do wykonania takich robót w pasie od 4 do 20 m od tej granicy.
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. nr 14, poz. 60zpóźn. zm.) stanowi (art. 42), iż napowietrzne linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne, przebiegające Wzdłuż pasów drogowych, poza obszarem zabudowanym, powinny być
Rys. 4. Położenie napowietrznych linii telekomunikacyjnych w stosunku do pasa drogowego i osi toru kolejowego
P( - pas drogowy, K - oś linii kolejowej, Tk - oś linii telekomunikacyjnej (oś słupów), Tb - skrajny przewód linii telekomunikacyjnej 1, lk - odległości w (m) wg BN-76/8984-9 Poza obrębem miast i wsi odległości te wynoszą:
I, -12 m dla dróg in klasy technicznej i 5 m dla dróg IV i V klasy technicznej, lk - 5 m Ód osi nie zelektryfikowanego toru kolejowego, natomiast od osi kolei zelektryfikowanej (linii zasilającej trakcję) - według wyliczenia - poza zasięgiem szkodliwego oddziaływania linii trakcyjnej.
Uwaga: Najmniejsza odległość między T^ a linią słupów trakcyjnych powinna wy-
17