542 2

skroni. a przy oddalaniu w kierunku do nosa. Zatem zawartość informacji w sygna lach odebranych przez parę oczu jest wystarczająca do identyfikowania przestrzeni trójwymiarowej.

Miarą widzenia stereoskopowego yjest bezwzględna różnica kątów widzenia, pod jakimi każde z oczu w idzi dwa przedmioty, które obserwator rozpoznaje jeszcze jako ustawione w różnych odległościach od niego. Zatem y= la*- Oj l. wykorzystując oznaczenia z ryc. 16.20 i przyjmując. Ze KM jest tą minimalną odległością. jeszcze zauważoną prze/ patrzącego. Zwróćmy uwagę na wielką precyzję we współpracy obu oczu, bo y=0.6- I0"⁴ rad = 12'. tylko! Stąd ogromne znaczenie prawidłowego ustawienia oczu. Wszelkie zakłócenia pow<xlują zanik koresponden cji między obrazami na obu siatkówkach, co w praktyce prowadzi do obserwacji jednoocznej.

16.4. Oko uzbrojone

Zapewniając oku współpracę z odpowiednimi układami optycznymi umożliwiamy sobie dostrzeganie obiektów nierozróżnialnych okiem me uzbrojonym, przy czym działanie nasze może być styinuluwanc dwoma stanami. Pierwszy wystąpi wówczas. gdy obraz otrzymany na siatkówce jest nieostry, czyli zawiera mniej szczegółów niż to możliwe, na przykład jeśli refrakcja oka nie jest równa zeru lub gdy wskutek niesferyc/ności powierzchni optycznych oka jest ono obarczone astygma-tyzmem. albo przy zbyt małej zdolności do akomodacji itd. Wskutek tych przyczyn obraz .podany" siatkówce do analizy jest ..ubogi" w informację w stosunku do możliwości perccpcyjnych lej ostatniej. W tych przypadkach ustawienie przed okiem dodatkowego układu optycznego, najczęściej soczewki korekcyjnej, istotnie popraw ia widzenie

Drugi stan wystąpi wówczas, gdy poprzednie nasze działanie (tj korekcja wad wzroku) dało wynik optymalny i mimo to nic dostrzegamy interesujących nas struktur. Inaczej mówiąc - gdy zdolność rozdzielcza miarowego oka lub oka skorygowanego jest zbyt mała. Wtedy pozostaje nam jedynie powiększenie obrazu po wstającego na siatkówce Zależnie od potrzeb używamy do tego celu lupy lub mikroskopu. w przypadkach gdy przedmiot naszych zainteresowań jest blisko, w przeciwnym razie sięgamy po lunetę.

16.4.1. Oko i okulary

Nim slietnutujemy zasady korekcji wad wzroku, musimy uzupełnić nasze wiado mości dotyczące akomodacji. szczególnie odnośnie do miary lego zjawiska. Stwierdziliśmy. że wskutek zaniku zdolności do akomodacji punkt bliski oka przesuwa się do punktu dalekiego (nigdy odwrotnie). Odległość między ty mi punktami nie może być jednak miarą akomodacji. bo jest funkcją dwóch zmiennych niezależnych: ako modacji i refrakcji. Dlatego operuje się pojęciem amplitudy akomodacji (A), wici

542