55860 P1020068

9 (i Barbara Czerska

domów i 6 jam^{1 2}, w r. 1971, w czasie badań weryfikacyjnych — jedno palenisko ², a w r. 1973 jeden dom, 2 jamy i bliżej nie określone skupi-skpl polepy. W sumie z osady w Nowej Cerekwi znane są 23 domy, 14 jam, piec garncarski, 2 paleniska i skupisko polepy. Nie są to dane pełne, gdyż nie wszystkie wyniki badań z okresu międzywojennego są dziś znane, bowiem tylko nieznaczna część wyników była publikowana. Publikacje te ograniczały się na ogół tylko do krótkich komunikatów, szerzej omówiono jedynie piec garncarski. Dokumentacja zachowana w muzeach także nie jest kompletna. W archiwum Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu znajdują się zwięzłe sprawozdania z przeprowadzonych badań — głównie powierzchniowych, niekiedy odpisy dzienników prac, zachowane w formie maszynopisu; część materiałów pochodzących z osady znana jest z inwentarzy muzealnych. Pewna liczba materiałów z tych badań przechowywana jest obecnie w magazynach Muzeum Ziemi Opolskiej w Opolu.

Wyniki badań z okresu powojennego zostały opublikowane, materiały i dokumentacja z tych badań znajdują się w Katedrze Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego.

W literaturze przedmiotu nie ma większych rozbieżności, jeżeli chodzi o chronologię osady. Autorka tego artykułu datuje ją na ostatnie ćwierćwiecze II wieku p.n.e. i pierwszą połowę I wieku p.n.e. Z. Woźniak ² przyjmuje nieco wcześniejsze założenie osady, przesuwając datę jej powstania na połowę II wieku p.n.e. Jest jednak sprawą bezsporną, że największy rozkwit osady przypadł na koniec II i pierwsze dziesięciolecia ostatniego stulecia p.n.e.

Uznanie już w pierwszych publikacjach założycieli i późniejszych mieszkańców osady za ludność pochodzenia celtyckiego nie budziło nigdy zastrzeżeń. Poważne różnice zdań istnieją natomiast jeśli idzie o ustalenie charakteru osady. Ostatnio podniósł ten problem Ch. Pescheck®.

jak już wspomniano, wyniki badań z okresu międzywojennego nie si| dostatecznie znane. Szczególnie dotkliwą stratą jest brak planu rozmieszczenia odkrytych wówczas obiektów nieruchomych. Z zachowanej

■ 107'|^M*^{Oi 1} — granica kamieniołomu, 1 — drogi, * — obnar praabadany, wykopy a lat 19S7 -’ ⁴ ■— obszar praabadany w 1073 roku aa pomocą aondaOy, 0 — domy. a — Jamy, 7 — pa* Icnlaka. opracowani* naukowa planu: B. Caaraka

₍    Ryc. 1. Nowa Cerekwią, pow. Głubczyce. Plan sytuacyjny

Ryt. B. JmrcayAakm

1

* B. Czerika, Osada z okresu póinolateńskiego kolo Nowej Cerekwi w powiecie Głubczyce, Archeologia Śląska, t. 3: 1059, s. 25 - 68; taż, Wyniki badań póino-lateńskiej osady kultury celtyckiej kolo Nowej Cerekwi, powiat Głubczyce w latach 1959-1960, Wiadomości Archeologiczne, t. 29: 1962, s. 289- 311; taż, Badania archeologiczne póinolateńskie) osady celtyckiej pod Nową Cerekwią, powiat Głubczyce w 1961 roku, Sprawozdania Archeologiczne, t. 15: 1063, s. 136 - 143; taż, Sprawozdanie z badań osady celtyckiej w Nowej Cerekwi, powiat Głubczyce w 1902 roku, Sprawozdania Archeologiczne, t. 16: 1964, s. 124 - 131.

2

   B. Czernka, Badania weryfikacyjne i powierzchniowe w Nowe) Cerekwi w powiecie Głubczyce w 1971 roku, Śląskie Sprawozdania Archeologiczne, t. 14: 1971, i. 26 - 32.

*    Wożniak, Osadnictwo..., s. 91 - 93, 207.

*    Ch. Pescheck, Kelten in Schlesien, Schlesien    -