54759 skrypt080

1

82

tgS_x =

coRC

(4.

Generale'	□

	) J		t ^/ R
_J “ X oc	/	o r*

Rys. 4.27. Zastosowanie metody podstawienia w mierniku dobroci

2.3.3. Metody pomiaru s t r a t n o ś c i w paśmie m i k r o f a I o w y m

Metody pomiaru stratności dielektrycznej, stosowane w paśmie mikrofa lowym (od 60 MHz do 10" Ml Iz) różnią się zasadniczo od metod mostkowych rezonansowych. W metodach tych wykorzystuje się równania Maxwella d opisu fali elektromagnetycznej rozchodzącej się w badanym dielektryku. Strat ność i przenikalność dielektryku zmienia takie parametry fali jak: współczynnik tłumienia, stałą fazową, głębokość wnikania, jej długość. Mierząc tc parametr można obliczyć przenikalność i stratność dielektryku. Stosowane w technice mikrofalowej metody można podzielić na trzy grupy: metody linii pomiarowej, metody rezonansowe i metody badań w otwartej przestrzeni. Ilustrację metod linii pomiarowej przedstawiono na rysunku 4.28.

Pomiary slratności dielektryku odbywają się w dwu etapach. Najpierw wyznacza się w pustym zwartym falowodzie położenia kolejnych maksimów i minimów natężenia pola elektrycznego. Następnie po włożeniu dielektryku wyznacza się przesunięcia położenia minimum i współczynnik fali stojącej k = E_nillx/E_min . Z pomiarów tych można wyznaczyć zarówno przenikalność elektryczną jak i współczy nnik stratności.

W metodzie rezonansowej wzbudza się rezonator pusty oraz wypełniony dielektry kiem (rys. 4.29). Znajomość długości fali w rezonatorze pustym i wypełnionym dielektrykiem, a także dobroci rezonatora w obu przypadkach oraz jego wymiarów i wymiarów dielektryku, pozwala na obliczenie przenikalność i i stratności.