56698 ullman014 (2)

I DZIEDZINA SYSTEMÓW BAZ DANYCH

W najprostszych systemach typu klient/serwer cały DBMS stanowi serwer. a tylko interfejs zapytań współdziała z użytkownikiem przy definiowaniu zapytania i przesyła je jako klient do obsługi serwerowi. Na przykład relacyjne systemy baz danych zlecenia klienta do serwera przedstawiają w formie programów w języku SQL. Serwer bazy danych przesyła następnie odpowiedź w postaci tabeli lub formularza do klienta. Związek między klientem a serwerem może się bardziej komplikować, szczególnie jeśli odpowiedzi są ekstremalnie wielkie. Więcej na ten temat będzie można dowiedzieć się po przeczytaniu p. 1.3.3. Od kiedy dostęp do serwera, z powodu wielu jednocześnie działających użytkowników baz danych, stał się wąskim gardłem, zarysowała się tendencja rozbudowy zadań klienckich.

1.3. Przyszłość systemów baz danych

Obecnie w dziedzinie baz danych obserwuje się wiele nowych prądów, które powodują zmiany kierunków jej rozwoju. Niektóre / nich są związane z nowymi technologiami, takimi jak na przykład programowanie zorientowane obiektowo, więzy i wyzwalacze lub dane multimedialne, albo ze zjawiskami, które całkiem zmieniają naturę DBMS, jak stało się za przyczyną światowej sieci WWW. Inne prądy, takie jak hurtownie danych lub integracja danych, są związane z nowymi aplikacjami. W bieżącej części przedstawimy główne trendy rozwoju przyszłych systemów baz danych.

1.3.1. Typy, klasy i obiekty

Programowanie zorientowane obiektowo jest oceniane w szerokich kręgach jako narzędzie, które pozwala lepiej organizować program i implementować zdecydowanie bardziej niezawodne oprogramowanie. Spopularyzował je język Smalltalk, ale naprawdę rozgłos nadał mu rozwój języka 0+ i migracja większości oprogramowania tworzonego uprzednio w języku C’ do postaci zapisanej w C++. Teraz uwagę przykuwa inny język zorientowany obiektowo, służący do uruchamiania programów poprzez sieć WWW język Jnva. Świat baz danych wykazuje również zainteresowanie podejściem obiektowym i kilka firm sprzedaje systemy DBMS opatrzone napisem „zorientowane obiektowo" Następny fragment rozdziału poświęcimy przeglądowi tego, co kryje się pod pojęciem obiektowości.

System typów

Języki programowania zorientowane obiektowo oferują użytkownikowi bogaty zestaw typów. Zaczynając od typów podstawowych, obejmujących zazwyczaj liczby całkowite i rzeczywiste, wartości logiczne i znaki, można tworzyć nowe typy pochodne, korzystając w tym celu z konstruktorów typów. Zazwyczaj konstruktory umożliwiają tworzenie:

1.    Rekordów (record struć tur es). Załóżmy, że dane są typy /j, 72,....

a odpow iadające im pola (nazywane w' Smalltalku zmiennymi indywidualnymi) mają nazwy /,, f₂,Można wówczas utworzyć nowy typ przez strukturę rekordu złożonego z. n składowych, /-ta składowa jest typu Z,, a można się do niej odwołać przez nazwę/. W językach C i C++ rekordy są deklarowane słowem „strucf \

2.    Kolekcji (colleclion types). / danego typu T można tworzyć typy pochodne. stosując w tym celu operator kolekcji. W różnych językach operatory kolekcji różnią się. ale część z nich. na przykład tablice, listy i zbiory, jest charakterystyczna dla w ielu języków. Oznacza to, ze gdy typ całkowity jest określony jako bazowy, to można tworzyć na przykład następujące kolekcje: „tablica typu całkow itego”, „lista typu całkowitego” lub „zbiór typu całkowitego”.

3.    Referencje (references types). Referencja (odniesienie) do typu T jest typem, którego wartości są odpowiednie do przechowywania wartości typu T. W językach C i C++ referencja jest „w skaźnikiem” do wartości, to znaczy jest to miejsce, w którym przechowywany jest adres w irtualny wskazywanej wartości. Model wskaźników zazwyczaj wystarcza do zrozumienia referencji. Jednak w systemach baz danych, tam gdzie dane przechowuje się na w ielu dyskach i często bywają one rozproszone pomiędzy wiele komputerów, pojęcie referencji jest bardziej złożone niż wskaźnika. Obejmuje ono wówczas również systemową nazwę komputera, numer dysku, numer bloku, a w końcu pozycję w bloku, gdzie jest przechowywana wskazywana w artość.

Oczywiście operatory kolekcji i rekordów' można wielokrotnie na siebie nakładać i tworzyć w ten sposób coraz bardziej złożone typy \⁷a przykład można zdefiniować rekord, którego pierwsza składoyva, o nazwie klient, jest typu znakowego, druga natomiast jest zbiorem elementów typu całkowitego (czyli typem pochodnym) i nazywa się konta. Taki typ jest bardzo odpowiedni przy wiązaniu informacji o klientach i numerach ich kont bankowych.

Klasy i obiekty

Klasa stanow i połączenie typu oraz jednej lub kilku funkcji albo procedur, (nazywanych metodami), które można wykonywać na obiektach danej klasy. Obiekty klasy są albo wartościami danego typu (tzw. obiekty niemuto-walne), albo zmiennymi o wartościach danego typu (tzw. obiekty mutowalne). Na przykład, jeśli zdefiniujemy klasę C, której typem jest zbiór wartości całkowitych. to {2, 5, 7) będzie niemutowałnym obiektem klasy C, podczas gdy