56802 IMG135

<v"

Po podaniu sygnałów przez czujniki identyfikujące pierwotne _p przedmiotu do układu sterowania. Wysyła on odpowiednie sygnały <]₀ nizmów wykonawczych urządzenia orientującego, które doprowadzają”**^-miot do położenia wymaganego. Jeśli rozpatrzy się uogólniony pizedq^' sześcian z niesymetrycznym otworem (rys. 2.49a) - może on na pla_SZc ^{01 s} xy przyjmować 24 różne położenia, jak pokazano na rys. 2.49b. Orjj * wstępna sześcianu, przeprowadzona w jednym z typów zasobników, nych wcześniej, nie daje możliwości określenia położenia wyróżnij ^l(t sześcianu, którym jest niesymetrycznie położony otwór. Dopiero orfej^® ostateczna, przeprowadzona w urządzeniu orientującym z czujnikami ide_p kującymi pierwotne położenie przedmiotu, umożliwia doprowadzenie Jf*' miotu do wymaganego położenia.

Rys. 2.49. Uogólniony przedmiot - sześcian z niesymetrycznie położonym otworem: a) sześcian; b) możliwe położenia sześcianu [22]

W celu ułatwienia analizy położeń uogólnionego przedmiotu - przykładowo sześcianu z rys. 2.49a, wszystkie jego możliwe położenia na płaszczyźnie . xy podzielono na trzy grupy (rys. 2.49b):

ll52

i otworu położenia w kierunku osi z — grupa p, otworu położenia w kierunku osi y - grupa q, ^ otworu położenia w kierunku osi x - grupa r.

grupa z kolei dzieli się na dwie podgrupy, w zależności od położenia •jjiatowego wejścia otworu. W wyniku tego otrzymuje się grupę p z podgru-m t i P (rys. 2.49b), grupę q z podgrupami fl i y i grupę r z podgrupami e ^ \V każdej podgrupie występują cztery różne położenia przedmiotu. Jeśli ^lonej grupie jedno z położeń przedmiotu jest właściwe, to należy do ,iefOdoprowadzić przedmiot, obracając go co 90° wokół osi z, y lub z w za-^ofci od tego, w której grupie znajduje się on aktualnie. Przynależność gniotu do danej podgrupy określa zbiór sygnałów podawanych przez odpo-,*jnio dobrany komplet czujników, które po odczytaniu położenia przedmiotu sygnały do układu sterowania. Konstrukcja zespołu odczytującego i liczba ^stosowanych czujników zależą przede wszystkim od kształtu orientowanego Mjtdmiotu oraz rozwiązania konstrukcyjnego urządzenia orientującego.

Proces orientacji przedmiotu przeprowadzony jest wielostopniowo. Pierw-som stopniem orientacji jest doprowadzenie przedmiotu do wymaganej grupy lub r), a drugim - orientacja w danej grupie (identyfikacja podgrupy i onenticja w ramach podgrupy). Jeśli na orientowanym przedmiocie można sześcian z rys. 2.49a, jak podano przykładowo na rys. 2.50, to orienta-₍jj przedmiotu można przeprowadzić w tzw. krokowym urządzeniu orientu-pytn, obracającym przedmioty zawsze o określony kąt (zwykle o 90° lub lifl¹), zwany krokiem. Natomiast gdy przedmiot ma nieregularny kształt, •idy stosuje się urządzenia orientujące o ruchu ciągłym.

|j 2.50. Orientowane przedmioty z opisanym na nich sześcianem: a) wałek; b) płytka [22]

Na rysunku 2.51 pokazano urządzenie do orientacji płytek 1 z trzema ^przelotowymi wgłębieniami. Płytka 1 podawana przez zasobnik wibracyjny We na prowadnicy 2 mieć dwa położenia A i B. Położenie A (wgłębieniami | H jest prawidłowe, natomiast położenie B wymaga obrócenia płytki

153