56935 OMiUP t2 Gorski1

skrapl^ana' a skropliny (destylat) pompą skroplinową 4 doprowadzane są do

zbiornika.

Woda zasilająca po częściowym odparowaniu zostaje odprowadzona z wyparownika pompą solankową 3 (stopień zasolenia wody zasilającej zwiększa się podczas procesu odparowania).

C

1—parownik (bateria wrzenia), 2 — skraplacz, 3 — pompa solanki, 4 — pompa skroplin (destylatu); a — para pierwotna (grzewcza), b — skropliny pary grzewczej, c —para wtórna, d — skropliny destylatu, e — woda słona (chłodzenie skraplacza), f— woda zasilania wyparownika, g — solanka

Schemat instalacji destylacyjnej z wyparownikiem ekspansyjnym przedstawia rysunek 5.87. Woda zasilająca, w tym przypadku zaburtowa, podawana jest pompą 4 do podgrzewacza 1 pod pewnym ciśnieniem py W podgrzewaczu typu powierzchniowego (rurowym lub płytowym) woda zasilająca podgrzana jest przepływającym czynnikiem grzewczym (gorącą wodą lub parą) do temperatury ty która powinna przewyższać od 4 do 10 °C temperaturę nasycenia (parowania) t₂, odpowiadającą ciśnieniu p₂ panującemu w komorze ekspansyjnej (właściwym wyparowniku) 2.

Tak podgrzana woda przepływa rurociągiem b do komory ekspansyjnej 2, przechodząc przez urządzenie dławiące 8. Ponieważ w komorze panuje ciśnienie p₂ < py więc nadmiar ciepła zawarty w tzw. wodzie przegrzanej (w stosunku do ciśnienia p₂) powoduje jej częściowe odparowanie.

Wytworzona w ten sposób para wtórna dostaje się rurociągiem d do skraplacza 3, skąd pompa skroplinową 5 odprowadza destylat do odpowiedniego zbiornika, solanka natomiast zostaje z instalacji destylacyjnej ekspansyjno-przepływowej usunięta za burtę pompą solankową 7.

Ponieważ w czasie przepływu przez komorę ekspansyjną odparowaniu podlega bardzo nieznaczna ilość wody zasilającej (0,6^-1,5%), usuwanie za burtę 98,5-^99,4% ilości wody podgrzanej do temperatury wrzenia w ciśnieniu p₂ stanowi poważną stratę energii cieplnej, doprowadzanej do podgrzewacza 1.

131