59420 OMiUP t1 Gorski47

Na rysunku 4.45 przedstawione są trzy rodzaje wirówek oczyszczających. W pierwszym rozwiązaniu (rys.4.45a) oddzielaniu podlega faza cięższa (np. woda od oleju). Granica podziału, przebiegająca przez otwory w talerzach, powinna w tym rozwiązaniu znajdować się bliżej zewnętrznej krawędzi talerzy. Oczywiście i otwory w talerzach umiejscowione są tu w znacznej odległości od osi obrotu.

Rys. 4.45. Rodzaje wirówek oczyszczających: a - wirówka do oddzielania fazy ciężkiej, b - wirówka do oddzielania fazy lekkiej, c - wirówka do rozdziału faz.

Jeżeli w mieszaninie dwóch płynnych czynników o różnych gęstościach należy lsunąć drogą wirowania czynnik lżejszy, to wówczas granica podziału między dwiema fazami powinna przebiegać w niewielkiej odległości od osi obrotu wirówki, jak to pokazano na rysunku 4.45b. Otwory w talerzach znajdują się również odpowiednio bliżej osi obrotu.

W razie rozdzielenia dwóch czynników o różnych gęstościach, których udział procentowy w mieszaninie jest prawie równy, stosuje się talerze przedstawione na rysunku 4.45c, z otworami w odległości około:

fi "+• Tn

(^ri i r₂— według rys.4.39).

Sposoby ustalania położenia granicy podziału przedstawione są w podrozdziale 4.4.3.

Jak uprzednio wspomniano, wirówka klarująca (klaryfikator) służy do usuwania z olejów stosunkowo niewielkich ilości zanieczyszczeń stałych oraz ewentualnych śladów zanieczyszczeń płynnych, cięższych od oleju. Jest to więc proces ostatecznego lub końcowego oczyszczania i dlatego często stosuje się dwustopniowe szeregowe oczyszczanie olejów. Pierwszą wirówką w takim układzie jest puryfikator, końcowy proces oczyszczania przebiega natomiast w klaryfikatorze.

Na rysunku 4.46 pokazano schemat części roboczej wirówki klarującej. Jest to wirówka podobnej konstrukcji jako przedstawiona na rysunku 4.44, różniąca się od puryfikatora jedynie kilkoma elementami wyposażenia.

347