pjrpcuu^ Craz|0(^iQ I pb\j/VWfO
w ckiJO^k /K^Mpl£<3 |H07f<?A^UoWlj^£t / AKCSkc**ClćlU& CLTuspoCi
bHCuocta.cU O IMAKÓW /wxifyvu ^eiiropi pe^inecwupu, JiA/yu^6il£Ax>f^*\c^' M p<n>,A/K* M octteep
AdOrichćt
bwCt/OOlu
\i42.Cd^
TłrCuso PlYHp&y& a
fMt ĆcU«UMy *«W => •* f"“’“ fc<’fa' SbMa'te'
tf(c?jC +KudH6
/uUCaai tyrędeh au& pew>i? f yn* ełrtf s^et
p^fwJ^uoawc A-^pe^W t*W /u> vuc^^oiu %\orft**JuCo^o^i K>*t. -ffafte ^tmesiCier YCoiMJ2 °[0 *4>^t>/d>uodleć A prGfcja bioia- {w&rfe,
'bfOujo fmb&rda’ j ccaiLooinłt n<H-
procko
pnCćoK&j $ 0tC\O pcnĄ&L*
eoę*»CtjxyKf j>Hcz Łtonfa
CGlkoiłanu
h _ kllOD OU/sQ.CZ& t l,ć A^oc-Upu gUcMĄ^fiUj tb-04'
calltow-OKu uizoUCać Z cum U,vufteq ipp {, £ fl/1 Q,ę>fM'b'lCZMt' $o{6jA0bclM/
g) • otC - Xf
c2as+f>ii4A*Mj CfULUo ftmpe-*'1 * ^ 2>-eU = j^>X
'ty\q f©ic .ahzcjo_____________ ęde v\oCo(aa. ('M.i- 3ip. l^J poCc 6 |Cji"
fedw^n? obie wcwKffr* s^tew^iaCfc , g-(MduUcia («*■ -*gh« 2ćuh<j1/t
Rys. 30.17. Pionowy przekrój przechodzący przez, oś solcnoidu z rozsuniętymi zwojami. Pokazane części pięciu zwojów położone z tyłu. a także linie pola magnetycznego, wytworzonego przez prąd płynący w solono idzie. Wokół każdego zwoju powstają kołowe linie pola. W pobliżu osi solcnoidu linie skierowane są wzdłuż osi. Ułożone blisko siebie linie wskazują, że pole w pobliżu osi jesi silne. Na zewnątrz sokrnoidn odległości między liniami są duże; oznaczj to, żc pole lam jesi bardzo słabe
B
h
ft **» —" .....■■"■«-------■■=
ZIBEEEE
aDoooaoaaaoaooDaaDao
Rys. 30.19. Zastosowanie prpwa Arn-
p£re’a cio odcinku długiego idealnego sołenoidu, w którym płynie prąd o natężeniu /, Kontur całkowania jest prostokątem abc(i
Uo/yUfrttĄęc, pwrh o I* 9 Ux>/Mw cofiUe^icuuSci ciloc d*
ib Ź-oU? - i lb-eti * I £•€& t r ff-oti f r k-cu j
^ ^ i. II J . J li a.
«
O
Jp- X(^H/j Bk." p0 E wk.
o