60388 X3e50dd746p44

Wydłużenie jednostkowe, e

Rys. 69. Średnie odkształcenie sprężyste i trwałe filarów o smukłości X = 2,0 odniesione od początku układu

Wytrzymałość R,kO/cm

Badania wykazały, że przy zmianie smukłości z X = 2 na X -• 6 zmiana wytrzymałości tworzywa wynosi R == = 10,47—7,31 = 3,8 kG/cm², co sta-3,16

10,47

100 = 30,2 % w stosun

Rys. 70. Zależność pomiędzy wytrzymałością a smukłością filarów glinianych. Punkty 1,2 i3, określają wytrzymałości uzyskane na poszczególnych filarach z każdej serii

ku do wytrzymałości filarów o smukłości X — 2 (rys. 70).

W związku z tym podstawowe naprężenia dopuszczalne powinny być dla filarów o smukłości X = 6 zmniejszone w tym samym stosunku, czyli k — m'k_c

gdzie m = 0,70 jest współczynnikiem zmniejszającym podstawowe naprężenia dopuszczalne przy filarach o -smu-. h

kłości X —    =6 ściskanych siłą

osiową.

W podobny sposób można ustalić współczynniki m pozostałych filarów, których wyniki badań są podane w tabl. 22. Postępując analogicznie, jak w przypadku filarów o smukłości 6, wyznaczone na podstawie wyników badań współczynniki m będą się równały w przypadku

i wyliczony poprzednio mg = 0,700.

h
u = ~d=2	II O O O
h		10,47 — 8,97
^K~ d~~^3	m3 = 1,0 —	10,47	= 0,856
h		10,47 — 8,33
'•-= d = ^4	mA = 1,0 — i	10,47	= 0,795
h		10,47—8,17
d ~ ^5	m,: = i,o —	10,47	= 0,766

Analizując wyniki określone na podstawie średnich wytrzymałości filarów, należy uwzględnić fakt, że podczas badań filarów i ich wykonania nie dało się umknąć pewnych odchyleń i błędów, które zostały włączone do średnich wytrzymałości poszczególnych filarów. W związku z tym można przeprowadzić pewne uogólnienia zakładając, że zmienność wytrzymałości w zależności od smukłości filarów ma charakter liniowy.    y    \ \

Uogólniona prosta przecin^ rzędną A = 2„0 na wysokości 9,85 kG/cm², natomiast rzędną A = 6,0 na wysokości 7,30 kG/cm², czyli spadek Wytrzymałości przy zmianie smukłości z A ⁼'2,0 na A = 6,0 wynosi 9,85 — 7,30 = 2,55 kG/cm², co stanowi 25,6% wytrzymałości podstawowej (filary A = 2,0). W przeliczeniu na jednostkę smukłości

25,6

otrzymamy ubytek równy g _ ^ ~ 6,4%.    ■

Stąd współczynnik zmniejszający podstawowe naprężenia dopuszczalne m w przypadku dowolnej smukłości w granicach od A = 2 do A = 6 można wyrazić wzorem 100 — 6,4 (A —2)

^m =-ioó-⁼ 1 ~ °’⁰⁶⁴    - ²⁾

gdzie: h = wysokość filaru, cm,

d = mniejszy z boków podstawy filaru, cm. h

T

4.6. WYTRZYMAŁOŚĆ FILARÓW Z BLOKÓW GLINIANYCH WEDŁUG BADAN ITB 4.6.1. Ogólne założenia doświadczeń

W związku z brakiem norm i przepisów w sprawie określenia naprężeń dopuszczalnych w murach z bloków glinianych, przeprowadzono w Instytucie Techniki Budowlanej badania, których celem było doświadczalne uzyskanie danych regulujących to zagadnienie.

Wytrzymałość murów z bloków glinianych, podobnie jak w przypadku tradycyjnych murów z cegły, jest zależna od wytrzymałości bloków i zaprawy. Poza tym na wytrzymałość murów z bloków wpływają takie, czynniki, jak wymiary bloków, prawidłowość ich wykonania oraz grubość spoin. Uwzględniając wymienione czynniki całkowite opracowanie można osiągnąć jedynie przez Obszerne badania doświadczalne, co z kolei wymaga kilkuletnich badań.

Postępując ^: jednak zgodnie z poleceniem ówczesnego Ministerstwa Budownictwa Miast i Osiedli wprowadzono do badań tylko jeden typ bloków i tylko dwa rodzaje zapraw: glinianą oraz cementowo-glinianą. Tego rodzaju uproszczenia były podyktowane koniecznością szybkiego opracowania wyników przydatnych w bieżącej produkcji.

Jako główne założenie przyjęto, że obciążenia na ściany z bloków glinianych muszą być przekazywane osiowo. Następnie założono, że współczynnik bezpieczeństwa przy ściskaniu osiowym w przypadku ścian z bloków glinianych będzie określony na podstawie badań filarów o niewielkiej smukłości, przy której nie ma obawy co do występowania wyboczeń pod działaniem osiowych sił ściskających.

4.6.2. Badania kontrolne użytych bloków glinianych

Bloki gliniane użyte do doświadczenia zostały wykonane w ramach normalnej produkcji na budowie doświadczalnej w Pruszkowie Wschodnim. Bloki te były 'wykonane z masy gliny w stanie naturalnej wilgotności i zagęszczane ubijakami mechanicznymi. Glina była odchudzana przez dodatek \ wypełniacza włóknistego. Wymiary produkowanych bloków wynosiły . 33X16X14 cm. Dokładność wykonania bloków, jeśli chodzi o wymiary i obróbkę powierzchni, pozostawiała wiele do życzenia różnice powyżej 1 cm), czego jednak w praktyce nie da się uniknąć. Z partii nrze-