badwłasn0061

120

Rys. 69*

Naprężenie uplastyczniające 6p , które wywołało wyznaczone odkształcenia, jest równe naprężeniu rozciągającemu w chwili wystąpienia maksymalnej siły F.

A więc:

Gfa-

V =

Fma*

$&

Fma<

5c gdzie:

S₆₍S_C - są rzeczywistymi przekrojami poprzecznymi

próbki w strefach B i C, których wartośó wyznacza się przy przyjęciu warunku stałej objętości, z zależności:

Sa ⁼ b&o' 9o ^ > Sc - bc₀'9o

Podstawiając powyższe zależności do wzoru na naprężenia otrzymamy:

Fmax bc₀ • <30

Fma*

&

La

Uo

Przekształcając powyższ^ równanie i przyrównując stronami, otrzymamy:

V\ 9. £ = V^b<-"3» £

Foniewat

ie postać

Równanie przyjmie postać

W równaniu tym Jedyną niewiadomą jest wykładnik potęgowy "n", wobec tego

Infe.-Ln-fc

Mając wyznaczoną wartość ₍n" można wyznaczyć stałą materiałową C^. Ponieważ

wobec tego

wzoru sprawozdania "Wyzna-

czanie krzywych umocnienia", Ćwiczenie nr 3.

Przebieg ćwiczenia pt. "Wyznaczanie krzywej    umocnienia metodą spęcza-

nia    próbek cylindrycznych o

różnej smukłości"

Spęczanie polega na osiowym zgniataniu próbki cylindrycznej o wymiarach początkowych do i ho, między dwoma płytami o płaskich i równoległych powierzchniach roboczych ( Rys, 70 ) .

W procesie Bpęczania wzrastający nacisk powierzchniowy części roboczych płyt na powierzchnie czołowe próbki oraz spowodowany tym wzrost sił tarcia między powierzchniami, utrudnia promieniowe przemieszczanie się tej strefy materiału. W rezultacie próbka spęczana przybiera kształt beczkowaty, a rozkład naprężeń i odkształceń staje się bardziej złożony niż dla jednoosiowego ściskania.