60558 Str 5

Rysunek    Rozmieszczenie

w poziomie pasa dolnego wiąza-rów dachowych stężeń (wiązarów) wiatrowych    : a) ścian szczy

towych (widok i rzut), b) ścian podłużnych i szczytowych (widok i rzut); 1 - stężenie poziome ściany szczytowej, 2 - stężenie pionowe ścian podłużnych, 3 - stężenie pionowe ścian szczytowych, 4 - stężenie poziome ściany podłużnej; w - obciążenie wiatrem

Stężenia konstruuje się jako kratownice o pasach równoległych i umieszcza się je wzdłuż hali na wysokości podpór wiązara dachowego. W halach, w których zastosowano kratownice dachowe trapezowe lub kratownice o pasach równoległych, stężenia poziome umieszcza się w górnej płaszczyźnie dźwigara

Rysunek . Przykład rozmieszczenia stężeń w hali o wiązarach dachowych dwutrapezowych    :

1 - wiązar dachowy, 2 - płatwie, 3 - stężenie poziome podłużne w poziomie pasa górnego wiązara, 4 - stężenie poziome poprzeczne w poziomie pasa dolnego wiązara, 5 - stężenia pionowe ścian podłużnych, 6 - stężenia pionowe ścian szczytowych, 7 - słupy

Skratowanie podłużnych i poprzecznych stężeń może być dowolne, choć najbardziej racjonalny jest układ krzyżowy. Do wykonania skratowania można użyć wiotkich prętów stalowych lub sztywnych elementów drewnianych.

System stężeń podłużnych i poprzecznych powinien tworzyć układ o obwodzie zamkniętym. Wybór schematu i rozmieszczenie podłużnych i porzecznych stężeń poziomych zależy od pokrycia hali i rodzaju dźwigarów dachowych.

Szerokość podłużnej kratownicy stężenia powinna wynosić 1/10 Ij (Ij — rozpiętość kratownic). Ze względów konstrukcyjnych najdogodniej jest przyjmować wysokość stężeń podłużnych równą długości pola przypodporowego pasa górnego (lub dolnego) kratownicy dachowej.