60696 OMiUP t2 Gorski19

Rys. 7.55. Schemat mechanicznego układu rozrządu maszyny sterowej

1 — kolumna sterowa; 2 — koło sterowe; 3, 5 — koła zębate (łańcuchowe); 4 — łańcuch; 6, 8, 10, 12, 13, 14, 18 — drążki; 7, 9 — stożkowe przekładnie zębate; 11 — urządzenia planetarne; 15 — pompa; 16—zębatka; 17—koło zębate

3, osadzone na wspólnym wale z kołem sterowym. Z kolei za pomocą łańcucha 4 ruch ten przekazywany jest na koło 5 i na drążek 6, zakończony stożkowym kołem zębatym przekładni 7, oraz dalej przez pionowy drążek 8 i drugą przekładnię stożkową 9, na drążek 10. Na tym ostatnim osadzone jest zębate koło atakujące mechanizmu planetarnego. Drugie koło tego mechanizmu osadzone jest na drążku 18. Ma ono połączenia z układem odwodzenia (sprzężenia zwrotnego). Ponieważ w tym momencie pracy układu rozrządu drążek 18 jest nieruchomy wewnątrz mechanizmu planetarnego 11, następuje wychylenie zębatego koła tzw. satelity, co pociąga za sobą przemieszczenie punktu C dźwigni 13 osadzonej obrotowo w punkcie A. Ponieważ do dźwigni tej podłączony jest w punkcie B drążek napędzający urządzenie zmiany wydajności pompy (zmiany stopnia mimośrodowości e), więc wychylenie dźwigni 13 pociąga za sobą przemieszczenie się również punktu B i tym samym włączenie pompy do pracy.

W odpowiednim momencie układ sprzężenia zwrotnego poprzez zębatkę 16, koło zębate 17 i drążek 18 spowoduje cofnięcie się punktu B i wyłączenie pompy 15 z pracy, a więc zatrzymanie ruchu płetwy sterowej.

Na rys. 7.56 pokazano schemat hydraulicznego układu rozrządu. Nadajnik (manipulator) składa się z cylindra 1 i tłoka 2 z tłoczyskiem 3 w kształcie drążka zębatego. Drążek zębaty jest zazębiony z kołem zębatym 4, napędzanym przez przekładnię 5 od koła sterowego 6. Górna i dolna przestrzeń cylindra 1 jest połączona przewodami z nieruchomymi i pustymi wewnątrz nurnikami 7 i 8. Ruchomy cylinder 9, z powodu przegradzającego go denka 10, przesuwa się w

319