62982 P3040887

t.S. Obciążenia I współczynniki.

n obciążenia wywołane warunkami produkcji i właściwościami materiałów budowlanych, np. zwiększenie ciężaru świeżego betonu, zawilgocenie betonów komórkowych;

□ obciążenia gruntem występujące doraźnie oraz w okresach budowy, przebudowy i remontów, np. parcie przy zasypywaniu lub okopaniu fundamentów, parcie na prowizoryczne ściany oporowe, parcie wynikające z działania innych obciążeń zmiennych w całości krótkotrwałych;

n obciążenia próbne.

2 3.3.2 Obciążenia technologiczne zmienne równomiernie rozłożone

Wartości charakterystyczne obciążeń zmiennych stropów równomiernie rozłożonych podano w tablicy 1 normy PN-82/B-02003. Wartości podane w tej tablicy, z wyjątkiem pozycji B6, są obciążeniami statycznymi. W przypadkach nie ujętych w tej tablicy lub odbiegających od podanych, można określić charakterystyczne wartości obciążeń zmiennych, korzystając z ciężarów objętościowych podanych w załączniku nr 1 tej normy.

2 3.3.3 Obciążenia skupione pionowe

Obciążenia skupione pionowe należy uwzględniać w obliczeniach przekryć, pokryć, schodów i balkonów (loggii) jako przyłożone w niekorzystnym miejscu na powierzchni nie większej niż (0,1 x 0,1) m.

Obciążeń skupionych nie należy sumować z obciążeniami równomiernie rozłożonymi, z wyjątkiem przypadków wynikających z danych technologicznych.

Jeżeli z danych technologicznych nie wynikąją wartości większe, należy przyjmować jako wartości charakterystyczne:

a)    dla przekryć i schodów — nie mniej niż 1,5 kN,

b)    dla strychów, pokryć, tarasów i balkonów — 1,0 kN,

c)    dla pokryć, na których można się poruszać tylko po tropach i mostkach — 0,5 kN.

Najmniejsza wartość obciążenia pionowego skupionego, którą powinien przenieść każdy element konstrukcyjny, na którym może stanąć noga człowieka z narzędziami (np. oddzielny stopień schodów, gzyms, okap, wspornik dla podtrzymywania pomostu), wynosi 1,0 kN.

2.3.3 4 Obciążenia poziome

Obciążenia poziome skupione lub liniowe, rozłożone na jednostkę długości, np. poręczy balkonów, galerii, klatek schodowych, tarasów oraz parapetów w ścianach osłonowych, należy przyjmować jako równe;

a)    1,0 kN/m - w budynkach mieszkalnych, przedszkolach, żłobkach, domach wypoczynkowych, sanatoriach, szpitalach i innych zakładach leczniczych oraz w innych budynkach i pomieszczeniach, jeżeli nie ma specjalnych wymagań;

b)    1,5 kN/m - na trybunach sportowych i innych;

ci 0,3 kN/m - na pomostach, przejściach, w ogrodzeniach miejsc przeznaczonych do przebywania pojedynczych ludzi, w dowolnym miejscu poręczy, jeśli z danych technologicznych nie wynika potrzeba większej wartości.

Podstawy projektowania konstrukcji metalowych

2.3.3.5.    Obciążenia statyczne i dynamiczne

Wartości obciążeń charakterystycznych podawane w normach obciążeń są najczyściej obciążeniami statycznymi.

Dynamiczne obciążenia wyznaczyć można bezpośrednio na podstawie analizy dynamicznej maszyny lub źródła impulsu sił albo z iloczynu wartości charakterystycznych i współczynnika dynamicznego.

2.3.3.6.    Obciążenia od maszyn, urządzeń składowych

Przy ustalaniu obciążeń od maszyn i urządzeń należy uwzględniać dana technologiczne, którymi są zarówno wartości charakterystyczne obciążeń, jak też możliwe schematy obciążeń skupionych i rozłożonych, dostosowane do siatki projektowej budynku i poziomu stropów z podaniem gabarytów urządzeń, danych określających warunki przyłożenia obciążenia, np. rodzaje i wymiary podpór urządzenia, możliwe zmiany odległości między maszynami i rozstaw śrub mocujących maszyny na podporach.

Wartości charakterystyczne obciążeń od maszyn i urządzeń oraz przewodów rurowych określa się na podstawie norm lub katalogów, a dla urządzeń nieznormalizowanych na podstawie danych ustalonych przez producenta. Do obciążenia od urządzeń wlicza się ich ciężary własne (w tym oprzyrządowanie i elementy mocujące), ciężar izolacji, obciążenie wynikające z maksymalnego napełnienia urządzenia możliwego w czasie użytkowania, ciężar transportowanego ładunku o wartości nonrinałnęj. Podawane obciążenia charakterystyczne są obciążeniami statycznymi. Obciążenia dynamiczne od tych obciążeń określa się wg zasad podanych w p.2.3.3.5, na podstawie charakterystyki dynamicznej maszyn lub urządzeń. Bardziej dokładne zasady ustalania obciążeń konstrukcji pod maszyny podane są w normie PN-80/B-03040. Dane technologiczne opracowane są z reguły przez pracownie .mechaniczne’ biur projektów i podawane w części technologicznej projektu.

2.3.3.7. Obciążenia od ścianek działowych

Obciążenia ściankami należy przyjmować w zależności od ich konstrukcji, położenia i sposobu mocowania do stropu i ścian. W obliczeniach różnych elementów, obciążenia od ścianek działowych należy uwzględniać następująco:

■    zgodnie z rzeczywistym działaniem, lub

■    jako obciążenia zastępcze równomiernie rozłożone na obciążoną powierzchnię.

Zasady ustalania obciążeń ściankami działowymi równomiernie rozłożonymi podano w normie PN-82/B-02003.

2.3.3.8. Obciążenia od sił tarcia

Siły tarcia należy uwzględnić w przypadkach, gdy wpływąją one na wymiarowanie i zmniejszają bezpieczeństwo konstrukcji, np. posuwanie dużego ciężaru po stropie może generować obciążenia poziome belek oraz słupów. Wartości współczynnika tarcia spoczynkowego należy przyjmować wg tablicy załącznika nr 2 normy PN-82'B-t>2003 lub na podstawie pomiarów. W przypadku stosowania właściwych smarów

TT

Rozdział 2