»taktowane jako gra b sumie zerowej. Przy takiej filozofii wszysfipe działania rynkowe, ■można 'sprowadzić do ujęć konfrontacyjnych z konkurentami. 'Strategie oparte na tej filozofii noszą nazwę strategii konkurencji.
Istnieją uprzywilejowane relacje nawiązywanych przez przedsiębiorstwo z wybranymi partnerami ze swego otoczenie. Sprawy konkurencji traktuje się drugoplanowo, bazując przede wszystkim na zawieraniu dobrowolnych umów, wykraczających poza logikę normalnych regat tynkowych. Nawiązywanie przez przedsiębiorstwo stosunków z uprzywilejowanymi partnerami poza systemem konkurencji pozwala na stworzenie swoistej niszy bezpieczeństwa. Przeciwstawnymi, a niekiedy łagodniej traktowanymi jako komplementarne, są tzw. strategie relacyjne. s ■ ■ • •. ..
Formy strategii relacyjnych: (wg STRATBGORA1 .
• protekcjonalizm państwowy, i -
• porozumienia,
is alianse strategiczne,
• kluby dostawców dla państwa,
• strategie polityczno - technologiczne, ś strategie politycznozwiązkowe.
N, Przedmiot relacji podmiot relacji |
Strategia rynkowa |
Strategia technologiczna |
Strategia finansowa |
“ Strategia społeczna |
Państwo |
1_ |
3 a. |
3 |
4 * |
Konkurenci |
. 5 |
6 |
7 |
8 |
Klienci, dostawy |
9 |
10 |
11 |
' ' 12 |
Grupy nacisku |
i ' 13 |
14 |
15 |
16 |
2. Rozumienie tej strategii:
a) treść i istota zachowań organizacji na poziomie domeny
b) opozycyjna strategia do strategii relacyjnej.
Na szczeblu domeny (biznesu) podstawowymi problemami są problemy konkurencji:
• miejsce konkurencji (gdzie należy konkurować ?),
• reguły konkurencji (według jakich reguł należy konkurować ?),
• punkt ciężkości konkurencji (w jakim kierunku należy konkurować ?):
Podział strategii konkurencyjnej wg M.E Portera. dotyczy przedsiębiorstw wyspecjalizowanych oraz poziomu domen (drugi poziom planowania dla Strategie Business Unity w zdywersyfikowanych filmach.
Strategia wiodącej pozycji kosztowej (cost leadership) polega na dążeniu do osiągnięcia jak najniższych kosztów* beż obniżania jakości wyrobów. Pozwala ona skutecznie konkurować przez oferowanie klientom wyrobów i usług po niższych cenach niż u innych producentów i usługodawców występujących w danej branży.
Strategia różnicowania idyferenciaciió jest strategią odróżniania się od konkurencji w tych cechach wyrobu, usług, które są ważne dla klientów (np. jakość produktu, unikalność jego cech, dostępność i forma sprzedaży, system obsługi posprzedażnej itp.).
Strategia koncentracji (focusl polega przede wszystkim na wyborze określonego asortymentu wyrobów (usług), rynków geograficznych i grup nabywców. Przestrzenią działania jest więc nie cały sektor, jak w poprzednich strategiach, ale segment sektora. W jego ramach firma może realizować strategie przywództwa kosztowego albo dyferencjacji, jako podstawowe zachowania się wobec konkurencji.
Podstawowe rodzaje strategii wg M.E.Fortcra
PRZEWAGA STRATEGICZNA
Unikalność postrzegania "przez klienta
. Pozycja niskiego - kosztu
W skal i sektora
Zróżnicowanie
Wiodąca pozycja kosztowa
tr*
BU:<
W skali segmentu
Koncentracja