63861 S6304273

mmmm

^ ' " H. w '    ■«3*‘w_l^P^'-‘ P»    P».: W" ■•    •*    "' "■'*-'*■    .*2    M

p

I

^,3U    Stybku nemie sic

Przeprowadzony przez naukowców z Harvardu pod kierownictwem Roberta Rosenthala eksperyment, znany później pod nazwa „Pigmallon w klasie’, dotyczył grupy dziewięćdziesięciu przeciętnie uzdolnionych studentów. Podzielono Ich na trzy grupy po trzydziestu uczniów w każdej I przydzielono trzem nauczycielom, którym powiedziano, że będą mleć ząjęcla z utalentowanymi studentami. Nauczyciele, są-dzac, że mąją do czynienia z wysoce uzdolnionymi studenta ml, uczyli ich tak, jak gdyby rzeczywiście byli oni wysoce uzdolnieni, stawląjąc Im duże wymagania. Pod koniec eksperymentu zbadano postępy w nauce wszystkich trzech grup. Okazało się, że studenci spełnili pokładane w nich nadzieje, osiągnęli znakomite wyniki, wspinąjąc się na wyżyny swoich możliwości*. Eksperyment wykazał, że na nasze dokonania ma wpływ to, czego spodziewamy się po sobie samych, a także to, czego innnl spodziewają się po nas.

Być może twój proces uczenia się został spowolniony, ponieważ nie uczono clę zgodnie z twoim stylem uczenia się.

W pierwszych latach żyda uczyłeś się szybko, ponieważ pozwolono cl wykorzystywać swoje naturalne sposoby uczenia się - korzystać z metody, która Jest dla ciebie nąjłatwiejsza -obserwując, słuchając, badając otoczenie lub grając w gry edukacyjne. Tymczasem w tradycyjnych szkołach uczniowie muszą uczyć się tylko na jeden lub dwa sposoby; albo obser-wiyąc (metoda wzrokowa), albo słuchając (metoda słuchowa) nauczyciela. Jeśli styl uczenia się uczniów nie pokrywa się ze stylem nauczania stosowanym w klasie przez nauczyciela, wówczas uczniowie mąją kłopoty z nauką. Czas, jaki poświęcają oni, starając się przystosować do nie łubianego stylu uczenia się, jest czasem zmarnowanym. Dlatego kiedy oni zmagąją się ze zrozumieniem lekcji prezentowanej w stylu uczenia się, który im nie odpowiada, reszta klasy idzie na-* Lee Canier, Marlene Canter, The High Performing Teachcr. Awtding Bumout and Increaslng Your MotMon, A Publicatlon of Lee Canter and Associates, Santa Mońka, CA. 1994, s. 25-26.

sr ■

Przygotowanie    m

przód, zostawtąjąc Ich w tyle. Uczniowie cl nie wiedzą, na czym polega Ich problem, oraz dlaczego Inni, w przeciwieństwie do nich, wszystko rozumieją. Nie zdąją sobie sprawy z tego, że gdyby uczono ich zgodnie z odpowiadającym im stylem uczenia się, robiliby równie szybkie postępy jak inni. Oni Jednak nie wiedzą, czego się mąją domagać. Są więźniami systemu, który w ich przypadku zupełnie się nie sprawdza.

Jeśli jesteś Jednym z tych, którym nie powiodło się w szkole, miałeś wrażenie, że nie potrafisz uczyć się równie szybko Jak Inni, lub byłeś dobrym uczniem, lecz chciałeś być Jeszcze lepszy, ale cl się to nie udawało, to wszystko wskazuje na to, że byłeś równie bystry Jak Inne dzieci, lecz ograniczony przez metodę nauczania, która nie odpowiadała twojej własnej, 'tymczasem twoi koledzy, którzy dobrze radzili sobie w szkole, to zapewne osoby, których superiącze edukacyjne pasowało do stylu prezentacji materiału przez nauczyciela. Gdyby Jednak umieszczono Ich w środowisku edukacyjnym, które nie odpowiadałoby ich stylowi uczenia się, oni także mieliby zapewne poważne kłopoty.

Nadszedł czas, byś i ty zaczął odnosić sukcesy. Jak to zrobić? Najpierw przypomnij sobie sytuację, kiedy to udało ci się z powodzeniem wykonać Jakieś zadanie. Mógł to być sukces w szkole, działalności pozaszkolną] lub związany z czymś, co zrobiłeś w domu. Spróbuj odświeżyć to przeżycie w swojej pamięci. Jak się czułeś, gdy ci się powiodło? Czy byłeś szczęśliwy, dumny I pewny siebie? Czy chciałeś prze żyć wszystko Jeszcze raz? Większość ludzi chciałaby powtó rzyć tego rodząju doświadczenie z powodu towarzyszących mu pozytywnych emocji.

A teraz przypomnij sobie sytuację, w której nie udało cl się czegoś dokonać. Mogło to być niepowodzenie w szkole, w sporcie, hobby lub związane z czymś, co zrobiłeś w domu. Jak się wtedy czułeś? Czy byłeś urażony, zły, sfrustrowany, czułeś się głupio i beznadziejnie? Czy chciałeś przeżyć wszystko jeszcze raz? Większość ludzi - z wyjątkiem tych, którzy chcieliby zrobić wszystko Jeszcze raz, by udowodnić