64462 skanuj0023 (27)

PRZECIWWSKAZANIA I WSKAZANIA DO STOSOWANIA PRĄDÓW DIADYNAMICZNYCH:

Wskazania do stosowania prądów diadynamicznych:

-    zespoły bólowe stawów kręgosłupa i stawów kończyn,

-    stany po urazach narządu ruchu,

-    nerwobóle,

-    mięśniobóle,

-    zaniki mięśni z nicczynności, zaburzenia krążenia obwodowego, zaburzenia troficzne.

*

Przeciw wskazania do stosowania prądów diadynamicznych:

Zasadniczym przeciwwskazaniem do stosowania prądów diadynamicznych jest przepływ prądu przez mózg i serce. Pozostałe przeciwwskazania są takie same jak, w innych zabiegach clektrolcczniczych.

5. PRĄDY IZODYNAMICZNE

Prądy izodynamicznc są modyfikacją prądów diadynamicznych. Zasada ich działania polega na naprzemiennym wpływie na tkanki prądów diadynamicznych MF i DF, tak jak to ma miejsce w prądzie CP czy LP jednak w taki sposób, w którym amplituda prądu dwufazowego - DF jest zmienna. Podczas stosowania prądu CP składowa monofazowa - MF odczuwana jest intensywniej. Dlatego zwiększenie amplitudy składowej dwufazowej spowoduje jednakowe odczuwanie obu składowych, a nawet silniejsze odczuwanie prądu DF.

Bernard wyróżnił trzy rodzaje prądów izodynamicznych:

CI* (PM) tzn. CP (predominance monophase), w którym silniej odczuwana jest składowa monofazowa. Ten rodzaj prądu zalecany jest w terapii przeciwbólowej oraz stanach pourazowych przebiegających z obrzękiem.

-    CP (ISO) tzn.CP (izodynamie physiologiąue) czyli równowagi fizjologicznej, w którym odczuwanie obu składowych jest jednakowe. Stosuje się go w leczeniu różnorodnych zespołów bólowych, nerwobólów, w przewlekłych stanach zapalnych i zwyrodnieniach stawów.

-    CP (PD) tzn. (predominance diphasc), w którym silniej odczuwana jest składowa dwufazowa. Prąd len stosuje się w leczeniu stanów

chorobowych przebiegających ze zwiększeniem napięcia mięśniówki gładkiej.

Podobne trzy warianty prądu można otrzymać w przypadku prądu LP. Zasady doboru parametrów do zabiegu oraz sposoby układania elektrod, są analogiczne do prądów diadynamicznych.

6.PRZEZSKÓRNA STYMULACJA ELEKTRYCZNA NERWÓW TENS

TENS jest metodę elektroterapii służącą do zwalczania zarówno bólu ostrego jak i przewlekłego.

Przeciwbólowe działanie TENS oparte jest na teorii kontrolowanego przepustu rdzeniowego Walla i Melzacka, jak również na teorii endorfln. Aby uzyskać zniesienie lub zmniejszenie bólu musi dojść do zahamowania przewodnictwa bodźców bólowych na poziomic nerwów obwodowych (włókna A delta, A beta, niemiclizowanc włókna typu C) jak również na poziomic rdzenia kręgowego (rogi tylne istoty szarej). Dlatego też wykonując zabieg TENS bardzo ważny jest nie tylko dobór odpowiednich parametrów do zabiegu, ale przede wszystkim sposób ułożenia elektrod.

Rodzaje elektrostymulacji TENS:

-    TENS konwencjonalny

-    TENS APLakupunkturowy

-    TENSmikroampcrowy

-    HiperstymulacjaTENS TENSBurst.

TENS KONWENCJONALNY - ZASADY DOBORU PARAMETRÓW

DO ZABIEGU

Od metody konwencjonalnej należy rozpoczynać terapięTENS.

I. Kształt impulsu:

•    symetryczny - po impulsie dodatnim bezpośrednio następuje impuls ujemny

•    falujący występują naprzemiennie impulsy dodatnie i ujemne

•    asymetryczny - po dodatnich impulsach prostokątnych następują impulsy cksponcncjalnc o biegunowości ujemnej. Obccniejest to najbardziej popularny typTENS.

117