65687 Przechwytywanie w trybie pełnoekranowym 07 20095412 bmp

I> M<Quail. Teoria ł/mmikowr/uo whoh'ego. Wjubjw* 20Ci? ISBN 9?X-X5-01-ISIJ3-M, C' l>y W’N PWN 2007

40 Rozdział 1. Wprowadzenie

często wykorzystywana jest obserwacja uczestnicząca. Analiza treści często stosowana jest jako forma badania zachowań, w której dokumenty medialne (teksty) traktuje się jako odpowiednik populacji, do której można stosować zasady doboru próby i statystyczną analizę zmiennych.

Podejście kulturalislyczne odwołuje się do humanistyki, antropologii i lingwistyki. Jego zakres zastosowania jest potencjalnie bardzo szeroki, jednak wykorzystywano je na ogół w kwestiach związanych ze znaczeniem i językiem, w szczegółowych kontekstach doświadczeń społecznych i kulturowych. Badanie mediów jest częścią szerszego pola badań kulturoznawczych. Orientacja ta jest zwykle (acz nic wyłącznie) „medioccntryczna”, wrażliwa na różnice między mediami a warunkami przekazu i odbioru mediów. Bardziej niż uogólnienia interesuje ją dogłębne zrozumienie konkretnych treści i sytuacji. W zakresie metod preferuje analizę jakościową i dogłębną analizę znaczących praktyk ludzkich i społecznych oraz analizę i interpretację „tekstu”. Orientacja kulturalistyczna czerpie z wielu innych teorii, łącznie z feministyczną, filozoficzną, semiotyczną, psychoanalityczną oraz teoriami filmo- i literaturoznawczymi.

Literatura uzupełniająca

Dobek-Ostrowska Bogusława (2006). Komunikowanie polityczne i publiczne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Goban-KIas Tomasz (2004). Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Griffin F.mory (2003), Podstawy komunikacji społecznej, tłum. Olga i Wojciech Kubińscy, Magdalen. i Karma jor. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Grossbcrg l.awrcncc. Wartella Ulen. Whitney 1). Charles (1998), Medtamaking: Mass Media in a Popular Culiure, Thousand Oaks: Sagc.

Mattelart Armand, Mattelart Mu hele (2001), Teorie komunikacji: krótkie wprowadzenie, tłum. Jerzy Mikulowski-Pomorski, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.

McQuail Denis (red.) (2002), McQuaiTs Reader in Mass Communication Theory, Thousand Oaks Sagc.

Mrozowski Maciej (2001). Media mcismoe. Władza, rozryuka i biznes, Warszawa: Aspra-Jr

Pisarek Walery (red.) (2006). Słownik terminologii medialnej. Kraków: Universitas.

Rosengren Kall Klik (2000), Communication: An Intiodiution. London: Sagę.

Silvcrstonc Roger (1999). Why Study the Media?. London: Sagę.

Skrzypczak Józcl (red.) (1999). Popularna encyklopedia mass mediów. Poznań: Kurpisz SA.

Valdivia Angharad N. (red.) (2003). A Companion to Media Sludies. Malden: Blatkwell.