XV.a ŚPIEW SKOWRONKA
Nie mówcie na mój Hymn: „to jest nic wobec Boga”: albowiem z BOGA i BOGIEM jest i to, com wyśpiewał.
Powiedzcie sprawiedliwiej: to śpiew skowronka w kantacie Archanielskiej.
Tak, to jest jak wątła nuta skowronka---ale
BÓG nawet śpiewu skowronka nie przekreśli!
BOŻEJ MIŁOŚCI i śpiew skowronka jest potrzebny, i niezbędny i wyłącznie jedyny, i specjalnie najdroższy na wieki.
I przetrwa mój Hymn wieki wieków---bo
DOBROCI BOŻEJ potrzebny jest i na zawsze jedyny, więc niezbędny.
Hymn nad Hymnami z tego malutkiego świata, gdzie maleńkie dzieci BOŻE po raz pierwszy próbują "gardła i skrzydeł.
Z tego świata Maluczkich, gdzie zawsze będą coraz inne — maleńkie dzieci Boże, po raz pierwszy próbujące gardła i skrzydeł —
Lecz coraz to inne maleńkie dzieci BOŻE---
Lecz coraz inaczej próbujące gardła i skrzydeł...
NAUKA WĘŻA
Rzekł Wąż: „Ja też Przyszłości noszę lico. Jako Motyla tworzy w sobie Liszka,
Tak ja... Człowieka jestem Gąsienicą.
Krzyż twój przedstawiam, potężny Człowiecze!...
Dzisiaj spętany,
Jak niedobyte miecze,
Z czasem rozkwitnę w twój kształt uwielbiany.
Bo i Ty,-Człeku, Przyszłość w sobie nosisz! Każdym swym włóknem o przemianę prosisz! A Bogi śledzą twych rozwojów znaki,
Byś, coraz nowy, był zawsze jednaki.
I Ty rozszerzysz, jak drzewo, gałęzie,
Z pnia mleczowego nerwów większych więzie; Skór swych rozciągniesz błony nietoperze, Rozepniesz w nich sieć fibrów, żył i mięśni, Aż włókno siły chrząstkowej nabierze...
I zobaczycie, zdumieni i szczęśni,
Pierwsze zarysy Anielskiego Lotu —
Pierwszą nadzieję Powrotu Obiecanego — do Rajowych cisz —
O których we śnie i na jawie śnisz”.
407