dla budowli, a przyjaznej dla środowiska, realizacji zadania budowlanego. Rozpoznanie to odnosi się do geotechnicznych aspektów danego zagadnienia budowlanego, ale musi być osadzone w wynikach archiwalnego lub terenowego rozpoznania geologiczno-inżynierskiego i podobnie jak rozpoznanie geologiczno-inżynierskie obejmuje dwa etapy:
- ustalenie aktualnego stanu wiedzy geotechnicznej o podłożu określonej budowli,
- uzupełnienie stanu wiedzy odpowiednio do potrzeb.
Szczegółowe wytyczne rozpoznania geotechnicznego zawarte są w odpowiednich aktach prawnych, obecnie w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, z dnia 24.09.1998 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadowiania obiektów budowlanych - Dz. U. 128, 1998, poz. 839 lub w normie PN-B-02479:1998. Geotechnika. Dokumentowanie geotechniczne (w razie niespójności tego zbioru aktów prawnych rozstrzyga tekst Rozporządzenia).
Zakres badań geotechnicznych zależy od tzw. kategorii geotechnicznej obiektu, ta zaś m.in. od rodzaju tzw. warunków gruntowych, które dotyczą podłoża danego obiektu budowlanego. Omawiany w p. 12.2 stopień złożoności budowy geologicznej terenu dotyczy dużych partii powierzchni Ziemi. W odniesieniu do partii niedużych, związanych z określonym obiektem budowlanym, należy posługiwać si^ stopniem złożoności podłoża obiektu, wyrażanym przez tzw. warunki gruntowe, które odzwierciedlają aspekt geotechniczny danego zagadnienia. Rozróżnia się następujące rodzaje warunków gruntowych, czyli stopień złożoności podłoża.
1. Proste warunki gruntowe - występujące w gruntach jednorodnych genetycznie i litologicznie, warstwowanych równolegle do powierzchni terenu, nie obejmujących gruntów słabonośnych, przy zwierciadle wód gruntowych poniżej projektowanego poziomu posadowienia oraz braku występowania niekorzystnych zjawisk geologicznych.
2. Złożone warunki gruntowe - występujące w podłożu złożonym z gruntów niejednorodnych, nieciągłych, zmiennych genetycznie i litologicznie, obejmujących grunty słabonośne, przy zwierciadle wody gruntowej w poziomie posadowienia i powyżej oraz braku występowania niekorzystnych zjawisk geologicznych.
3. Skomplikowane warunki gruntowe - występujące w przypadku warstw gruntów o niekorzystnych zjawiskach geologicznych, zwłaszcza krasowych, osuwiskowych, sufozyj-nych, kurzawkowych, glacitektonicznych, na obszarach szkód górniczych (przy możliwości nieciągłych deformacji górotworu) oraz w centralnych obszarach delt rzek.
Obecnie rozróżnia się trzy kategorie geotechniczne I, n, HI, obejmujące odpowiednio:
I - niewielkie, o prostej konstrukcji obiekty budowlane w prostych warunkach gruntowych, gdy wystarcza jakościowe określenie właściwości podłoża budowli;
II - obiekty w prostych i złożonych warunkach gruntowych wymagające ilościowej oceny i analizy danych geotechnicznych;
HI - nietypowe obiekty budowlane niezależnie od rodzaju warunków gruntowych, gdy ich wykonanie lub użytkowanie może poważnie zagrażać użytkownikom lub środowisku oraz obiekty w skomplikowanych warunkach gruntowych i obiekty zabytkowe i monumentalne.
Dla każdego projektowanego obiektu budowlanego (włączając nadbudowy i przebudowy) muszą być ustalone geotechniczne warunki posadowienia osadzone w syntezie rozpoznania geologiczno-inżynierskiego. Jednak dokumentację geologiczno-inżynierską i odpowiednie geologiczno-inżynierskie badania terenowe wykonywać trzeba dla obiektów:
- wymagających wykonania robót geologicznych (określa je Prawo geologiczne i górnicze Dz. U. 1994, 27, poz.96 oraz Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska ZN i L Dz. U. 1994, 93, poz. 444),
- zaliczonych do trzeciej kategorii geotechnicznej,
- zaliczonych do drugiej kategorii przy złożonych warunkach gruntowych.
165