67487 str05 (2)

W LATACH 1959—61 SAMOLOTY An-2TP ŁATAŁY W SŁUŻBIE REGULARNYCH UNII DEUTSCHE LUFTHANSA W NRD (Fot. ze zbioru R. Kaczkowskiego)

An-ZP (Passażirskij) — samolot pasażerski, zabierający 12—14 podróżnych na miękkich fotelach w izolowanej, dźwiękochłonnej, klimatyzowanej kabinie. Budowany seryjnie dla Aerofłotu.

An-2TD (Transportno-Diesantnyj) — samolot tran-sportowo-desantowy i szkolny przeznaczony dla 12 skoczków spadochronowych oraz ich wyposażenia. Wnętrze standardowe, jak w An-2T, z zabudowanym wyposażeniem do zrzutu. Budowany seryjnie.

An-2S (Sanitamyj) — samolot sanitarny, przystosowany do przewozu 6 chorych lub rannych na noszach i 2 osób służby medycznej, z zestawem wyposażenia dla udzielenia pomocy. Budowany seryjnie.

An-2SCh (Sidskochoziajstwiennyj) — samolot przystosowany do prac agrolotniczych, zwany popularnie Kołchoźnikiem. Wewnątrz kadłuba zbiornik na chemikalia o pojemności 1400 1. W wyposażeniu dwa ze-

WCZESNE WERSJE PRODUKCYJNE An-2 BYŁY WYPOSAŻONE w charakterysty czne szablaste Śmigła W509A-D7 (Fol R. Kaczkowski)

stawy aparatury agrolotniczej: cieczowa i do rozrzucania proszków lub granulatów. Komplet rur z dyszami opryskującymi i zespołem pompującym. Tunel opylający do proszków. Samolot produkowany seryjnie w dużych ilościach. Aparatura agrolotnicza modernizowana w ciągu szeregu lat. Szerokość smugi rozpylanych proszków 36 m; szerokość smugi cieczy 30 m.

An-6 MeUo — oznaczony też An-2ZA (Zondirow-szczik Atmosfiery). Samolot sondujący górne strefy atmosfery, przystosowany do badań meteorologicznych i geofizycznych na dużych wysokościach. Wyposażony w wysokościowy silnik ASz-62IR/ TK z dodatkową turbosprężarką TK-19 i regulatorem RTK-1 dla utrzymania mocy 625 kW (850 KM) do pułapu 10 000 m. Pierwszy lot doświadczalny na samolocie tego typu wykonał 21 marca 1948 r. pilot doświadczalny W. A. Didcnko. Na seryjnym An-6 dnia 19 lipca 1954 r. ustanowiono rekord wysokości (dla tej klasy samolotu) wynoszący 11 248 m. Samolot produkowany seryjnie w latach 1956—1958.

An-2W (Wodnyj) — wodnosamolot pływakowy, opracowany na zlecenie lotnictwa morskiego, stanowił wersję wodną samolotu podstawowego An-2. Wyposażony w dwa jednostopniowe (jednoredanowe), grodziowe pływaki całkowicie metalowej konstrukcji. Samolot nosi również fabryczne oznaczenie An-4 i jest użytkowany w jednostkach ratownictwa morskiego, rozpoznania, zwiadu i zaopatrzenia statków, a także transportu w rejonie wielkich rzek i jezior Syberii. Dla skrócenia dobiegu na wodzie samolot początkowo wyposażono w rewersyjne, czlcrołopa-towe śmigło. W514A-D9, a następnie (także obecnie) w śmigło AW-2R.    -

An-2L (Liesoochraniajuszczij) — doświadczalna wersja samolotu przeciwpożarowego opracowana w 1949 r. Początkowo samolot otrzymał zbiornik wodny ze szklą (zawieszony pod kadłubem), a następnie zastąpiono go zbiornikiem metalowym o pojemności 1200 1 (w kadłubie samolotu).

An-2PP (Popławkowyj -Protiwpożamyj) — wersja samolotu An-2 W (An*ł) z pływakami przystosowanymi do pobierania i zrzutu 1260 1 wody przy gaszeniu pożarów leśnych. Samolot opracowany w 1964 r. pod kierunkiem inż. W. Kozłowa w Lenin-gradzkim Instytucie Leśnictwa przy współpracy Centralnej Leśniczej Przeciwpożarowej Bazy Lotniczej. W 1960 r. zbudowano w kijowskim zakładzie 10 samolotów tej wersji.

WODNOSAMOLOT PZJ- An-2M SAMODZIELNEJ ESKADRY LOTNICTWA ROZPOZNAWCZEGO W^rOP NA BAŁTYKU (Fol St. Iwan)

5