jącym pręcie. Oznacza to, że tłok znajduje się 3 mm przed ZZ. Jest to położenie tłoka, przy którym powinien nastąpić zapłon, a więc w tej chwili styki przerywacza powinny zacząć się rozwierać. Możemy to stwierdzić przy pomocy włożonej uprzednio między styki przerywacza bibułki, która mimo lekkiego oporu powinna się dać wyciągnąć.
Bys. 7-tlfl. Ustalenie położenia tłoka przy pomocy czujnika Px-726
Jeżeli wszystko przebiegło tak jak opisaliśmy, zapłon ustawiony jest prawidłowo. Zwracamy jeszcze uwagę na to, by ustawiając tłok w pożądanej odległości (3 mm) przed ZZ, nigdy nie cofać go, lecz zawsze obracać kołem magnesowym w kierunku zgodnym z jego obrotami w czasie pracy. Stąd dla dokładnego ustalenia chwili zapłonu zabieg ten trzeba powtarzać nieraz kilka razy.
(Rys. 7-20. Regulacja zapłonu I podstawą iskrownika
Wcześniejsze rozwarcie styków przerywacza (zwolnienie bibułki) przy pokręcaniu kołem zamachowym w prawo oznacza zbyt wczesny zapłon, natomiast późniejsze rozwarcie styków oznacza opóźniony zapłon.
Regulację zapłonu możemy wykonać dopiero po zdjęciu kola zamachowego (patrz p. 7.5.3). Po zdjęciu koła zamachowego należy poluzować wkręty mocujące podstawę iskrownika (rys. 7-20) i przekręcić ją o minimalny kąt w kierunku zależnym od potrzeby. Jeśli zapłon jest przedwczesny, należy go opóźnić przez przekręcenie podstawy w prawo, jeśli opóźniony — przyspieszyć przez przekręcenie podstawy w lewo. Po ustawieniu zapłonu i założeniu koła magnesowego trzeba jeszcze raz sprawdzić prawidłowość ustawienia zapłonu.
W przypadku kiedy nie mamy czujnika, położenie tłoka najłatwiej ustalić po zdjęciu głowicy, z cylindra. Sposób ten stosujemy wtedy, gdy naprawiamy silnik. Zdejmowanie głowicy tylko w celu sprawdzenia zapłonu byłoby przesadą. Jeśli więc chcemy ustawić zapłon przy założonej głowicy, a jednocześnie nie dysponujemy czujnikiem, możemy przeprowadzić to również z dostateczną dokładnością posługując się kawałkiem, pręta o dowolnym przekroju (okrągłym, kwadratowym,' sześciokątnym), byleby tylko mieścił się w otworze po świecy zapłonowej.' '
Ginu znoknopręcte-- położenie pr/u kfótym npemntn naśkpc*Of zapłon
Dolny znak -tłok wZZ
Rys. 7-22. Ustalenie położenia tłoka przy pomocy pręta ((tok w chwili zaplonul
Rys. 7-31. Ustalenie położenia tłoka przy pomocy pręta (tłok w ZZ)
Ryso ozmcAyęas pcMonU tłoka w ZZ Ptytto Dno tłoka
Technika postępowania w tym przypadku jest następująca: wkładamy pręt w otwór po świecy i opieramy go o dno tłoka; obracając kołem zamachowym lub kołem tylnym motoroweru (po włączeniu 2 biegu), a jednocześnie trzymając palcami lewej ręki pręt, wyczuwamy dokładnie chwilę, w której tłok po dojściu do samej góry zaczyna się cofać (oznacza to, że tłok osiągnął ZZ); położenie to zaznaczamy rysując rysikiem na pręcie kreskę i posługując się dla wygody płytką położoną na żeberkach głowicy (rys. 7-21); wyjmujemy teraz pręt z otworu i nad kreską oznaczającą położenie tłoka w ZZ, nanosimy drugą kreskę w odległości 3 mm, po czym ponownie wkładamy pręt (tą samą stroną co poprzednio) w otwór po świecy; wkładamy pasek bibułki między styki prze-