Jako sprawość termiczną efektywną bloku rozumie się często wielkość
(IL45)
Odwrotność ^ nazywamy jednostkowym zużyciem ciepła
(IL4Ó)
Jest to wielkość bezwymiarowa, podobnie jak sprawność iyle. Czasem jednak wyraża się q. i T w jednostkach niespójnych, mianowicie qx I — I, Cl l
LkSj L kg J
wtedy jednostkowe zużycie ciepła określa Dość kJ na 1 kWh, [W] --.
kWh
Taką relację niespójną zapisujemy w postaci
(1147)
Lkw&J
Wzory (11.45) i (11.46) pomijają sprawność kotła, są przez to mało przydatne do pełnej oceny bloku parowego. Stosuje się je z tego powodu, że ciepło potrzebne na wyprodukowanie 1 kg pary (IL44) daje się stosunkowo dokładnie wyznaczyć eksperymentalnie. Trudniej natomiast zmierzyć strumień ciepła dostarczany w paliwie spalanym w kotle. Trudności te są niewielkie w przypadku paliwa gazowego lub płynnego, jednak w przypadku palenisk węglowych występują kłopoty przy pomiarze strumienia masowego, a zwłaszcza wartości opałowej paliwa.
Niemniej jednak z punktu widzenia ekonomicznego istotnym wskaźnikiem jest sprawność bloku odniesiona do jednostkowego strumienia ciepła, dostarczonego do kotła w postaci paliwa.
Całkowity strumień ciepła dostarczonego w kotle wynosi
*?k 'c łte
Stad sprawność termiczna ogólna netto odniesiona do ciepła dostarczanego w paliwie wynosi
Nt
^ = 7r- = nkntc
u*>
(II.48)
Odpowiednio jednostkowe zużycie ciepła netto bloku odniesione do ciepła dostarczanego w paliwie wynosi
OL49)
* ", O
zużycie paliwa
- Q~ *. fksl »-WiLsJ
gdzie ^jj — wartość opałowa dolna. Jednostkowe zużycie paliwa netto
B 1 |
r k§i |
1 36001 |
r kg i |
LkWsJ |
1 wWil |
Lkwhj |
0L51)
W przypadku turbiny okrętowej napędzającej śrubę poprzez przekładnię zębatą przy założeniu, że wszystkie napędy pomocnicze zasilane są z prądnicy wałowej, obliczanie mocy efektywnej na wale śrubowym musi uwzględniać sprawność przekładni ijp. Zamiast wzoru (TL43) otrzymujemy
C = ł.-v5r-$=- <n«'>
Id
Wyraz oznacza, jak poprzednio, sumaryczne potrzeby własne. Różnica między wzorami (11.43) i (11.43.1) sprowadza się tylko do zastąpienia sprawności generatora i; przez sprawność przekładni rjp.
Do obliczania obiegu potrzebne są różne dane liczbowe, przyjmowane na ogół na podstawie podobnych wykonań. Podamy tu średnie wartości dotyczące jednotek dużej mocy [48].
Sprawność wewnętrzna części WP i SP
ifoyp a 0,80-0,88,
*7,sp ~ 0,85—0,92.
Uproszczona reguła do obliczenia sprawności części NP uwzględnia średni stopień suchości pary x, a x-tji0, gdzie a 0J90. Obliczając pomijamy stratę wylotową ostatniego stopnia Stratę tę uwzględnia się oddzielnie
w bilansie strat turbiny jako całości.
Prędkość wylotowa z ostatniego stopnia turbiny wynosi
c2 = (150—300) m/s, co odpowiada stracie wylotowej
Ah^ T = (ll-45)kJ/kg.