71233 Strona$8

Nawierzchnie drogowe z betonu cementowego

Rys. 12.4. Urządzenie SRT-3

Tabela 12.1. Klasyfikacja stanu nawierzchni dróg krajowych pod względem właściwości przeciwpoślizgowych wg (12.10]

Klasa	Ocena stanu nawierzchni	Miarodajny współczynnik tarcia
A	Stan dobry	2 0,52
B	Stan zadowalający	0,37 - 0,51
C	Stan niezadowalający	0,30-0,36
D	Stan zły	£0,29

Tabela 12.2. Miarodajne współczynniki tarcia nowych nawierzchni wg (12.12]

Klasa drogi	Element nawierzchni	Miarodajny współczynnik tarcia dla prędkości pomiarowej
		30 km/h	60 km/h	90 km/h	120 km/h
A	Pasy ruchu zasadnicze, dodatkowe, awaryjne	0,52	0/46	0/42	037
	Pasy włączenia, wyłączenia, łącznice	032	0,48	0/44
S, GP, G	Pasy ruchu dodatkowe, utwardzone pobocza	0,48	039	032	030

pomiaru tarcia, jakie powstaje pomiędzy gumowym ślizgaczem zamocowanym na końcu wahadła a nawierzchnią. Aparat ma odzwierciedlać warunki poślizgu koła pojazdu po nawierzchni. Odczyty na skali wahadła wskazują na stan nawierzchni. Przepisy niemieckie [12.13] zalecają pomiar nawierzchni betonowej za pomocą wahadła angielskiego. Jeżeli wartość odczytana z wahadła jest większa lub równa 65, oznacza to, że nawierzchnia ma dobrą przyczepność. W przeciwnym razie należy dokonać pomiarów współczynnika tarcia za pomocą SCRIM. W tabeli 12.3 podano współczynniki tarcia określane za pomocą SCRIM według wymagań niemieckich [12.9] dla nawierzchni betonowych.

Tabela 123. Minimalne współczynniki tarcia dla nawierzchni betonowych wg wymagań niemieckich [12.9]

Warunki badań	V= 40 km/h	V= 60 km/h	V= 80 km/h
Przy odbiorze nawierzchni	0,60	033	0,46
Po upływie rękojmi	036	030	0,43

12.4. Pomiar równości podłużnej nawierzchni

Równość podłużna jest to cecha eksploatacyjna, określająca zdolność nawierzchni jezdni do niewzbudzania wstrząsów i drgań pojazdów. Równość podłużną nawierzchni na drogach mierzy się najczęściej profilometrycznymi urządzeniami w prawym śladzie kół na zewnętrznym pasie ruchu pojazdów. Współczesne urządzenia pozwalają na pomiar rzędnych profilu podłużnego nawierzchni z błędem nie większym niż 1 mm w równoodległych punktach, nie rzadziej niż co 0,25 m. Pomiar profilu podłużnego nawierzchni o charakterystycznych długościach nierówności z przedziału od 0,5 do 50 m umożliwia wyznaczenie wskaźnika IRI (International Roughness Index). Jest to tzw międzynarodowy wskaźnik równości charakteryzujący pracę zawieszenia w umownie przyjętym modelu obliczeniowym pojazdu, który porusza się ze stalą prędkością 80 km/h na odcinku drogi o określonej długości. W Polsce przyjmuje się odcinek o długości 50 m. Jednostką wskaźnika IRI jest [mm/m] lub [m/km].

Miarodajna równość podłużna jest to równość średnia obliczona ze zbioru odcinków pomiarowych (50 m). Miarodajną równość podłużną oblicza się dla odcinka drogi o długości 1 km.

Najczęściej do pomiarów nierówności podłużnych używa się zestawu APL, który został omówiony w rozdziale 2, a przedstawiony na rys. 2.12. W warunkach technicznych [12.12] podano graniczne wartości wskaźnika IRI, których nie można przekroczyć na 50%, 80% i 100% długości badanego odcinka drogi. W tabeli 12.4 zestawiono graniczne wartości wskaźnika IRI wg [12.12].

249