72577 P1680498

izbie. Spełnianie przez organ przesłanek pozwalających na nadanie izbie statusu przedstawicielskiego (wybory powszechne i ustawodawczy charakter) nie może - moim zdaniem - skutkować znacznego umniejszenia pozycji, a tym samym i kompetencji takiej izby. Pochodzenie więc senatorów z wyborów pośrednich, przy niezachowaniu zasady równości w znaczeniu materialnym, nie może stać się wystarczającą podstawą do umniejszania kompetencji Senatu. Z tego punktu widzenia wydaje się, że kompetencje współczesnego Senatu RP, który ma przecież przedstawicielski charakter, są zakreślone zbyt wąsko.

7. Zasada dwuizbowości w Konstytucji RP to funkcjonalnie połączone normy prawne wskazujące istotne cechy parlamentu. Podstawę obowiązywania tej zasady (łączenia tych norm w zasadę) stanowi norma (przepis zrębowy) wprowadzająca system dwóch izb parlamentu. Normatywny zakres zasady dwuizbowości jest rekonstruowany ponadto z przepisów odnoszących się do władzy ustawodawczej. Do tych przepisów należą: tryb uchwalania ustaw, w tym prawo rozpoczynania pracy legislacyjnej i inicjatywy ustawodawczej, długość kadencji izb, zasady prawa wyborczego, liczba członków izb oraz przepisy określające kompetencje poszczególnych izb.

Normy rekonstruowane z tych przepisów - składające się na zasadę dwuizbowości - rozstrzygają o wewnętrznej organizacji władzy ustawodawczej. Istotną cechą parlamentu, pozwalającą uznać normę dwuizbowości za zasadę konstytucyjną, jest sposób wewnętrznej organizacji parlamentu (z tego względu można mówić również o zasadzie jednoizbowości). Najistotniejszy, choć nie jedyny, element określający (charakteryzujący) ów "sposób organizacji" stanowi dwuczłonowa struktura parlamentu. Do kolejnych należą: określenie sposobu realizacji funkcji przynależnych do władzy ustawodawczej, zasad obsadzania składu izb i liczby ich członków oraz określenie długości kadencji poszczególnych izb. Natomiast wobec nieustalonego charakteru Zgromadzenia Narodowego otwarte pozostaje pytanie, czy wchodzi ono w zakres pojęcia "zasada dwuizbowości .

Zasada dwuizbowości parlamentu określa więc wzajemne relacje pomiędzy izbami oraz podział kompetencji. Przeprowadza ona podział ciała ustawodawczego na dwa zgromadzenia, tworząc w ten sposób dwa współuczestniczące, a przez to samo i współkie-rujące instytucje parlamentu (zapewnia współudział obu izb w podejmowaniu rozstrzygnięć należących do parlamentu).

³² Zależeć to będzie od rozstrzygnięcia, kto je tworzy: czy organy, czy też posłowie i senatorowie. Jeżeli uznamy, że Zgromadzenie Narodowe jest tworzone przez organy, to należałoby uznać, że określa ono relacje między nimi, a więc wchodzi w zakres pojęcia "zasada dwuizbowości". Rozstrzygnięcia wymaga też, co o tym decyduje - czy stan faktyczny, czy też norma prawna.