72670 P1070857

18

i rośbimo-zwierzęcą baldachimu wimpergowego z fisiami, na policzkach płaskorzeźbione:    Stygmatyzacja św. J

347    Franciszka (fig. 347) i św. Klara, uzupełniane, na dwóch dalszych dorobione postacie śś. Augustyna i Katarzyny Aleksandryjskiej, w górnej części policzków w obramowa-

348    niu ażurowa dekoracja (fig. 348) z wici roślinnej z ptakami, wiewiórką, smakiem, maską i wieńczącymi popiersiami > proroków (?); przedpiersia z dodanym rządem siedzisk dorabiane. Fotel tronowy arcybiskupi i cztery taborety, neorokokowe. W tle tronu adaptowany gobelin fla-

735    mandzki późnorenesansowy L poŁ w. XVII (fig. 735), pośrodku w owalnym medalionie Chrystus i jawnogrzesznica (fig.

736    736), wokół ornament okuci owy, owoce i kwiaty. Skrzynia--skarbona w. XVIIXVIII, obita blachą żelazną. Świecznik

129 paschalny, eklektyczny 2. poł. w. XIX (fig. 129). Para drewnianych kandelabrów eklektycznych, wyk. ok. 1904 przez firmę Btanchim ed Emilio w Wenecji Para żyrandoli brązowych, w. XVm/XIX(?). — Rzeźby: na parapecie chóru muzycznego, ze zbiorów Muzeum Archidiecezjalnego: 1—6.

352, 354, późnogotyckie ok. 1500: śś. Wojciech (fig. 352), Biskup (Sta-357, 353 nisław ?) (fig. 354), Jerzy (fig. 357), Apolonia (fig. 353), Kata-351, 350 rzyna (fig. 351), Dorota (fig. 350); 7. Matka Boska z Dzieciątkiem, na półksiężycu, wczesnobarokowa 1. poŁ w. XVII (fig.

385 385); 8—9. para aniołów, barokowe w. XVIII; — 10. krucyfiks na tryforium, nad ołtarzem głównym, późnobarokowy 2. poŁ w. XVIII, z ramionami dorobionymi 1979 przez rzeźbiarza 389 Eugeniusza Olechowskiego; 11—12. śś. bpi Wojciech (fig. 389) i Stanisław, wczesnobarokowe ok. poŁ w. XVII, odnowione 1972 przez firmę Antoni Juszczak, w Poznaniu; 13. Matka 399, Boska z Dzieciątkiem, na obłokach, późnobarokowa 1. poł.

391, 390 w. XVIII (fig. 399); 14—17. śś. Piotr (fig. 391), Paweł (fig. 390)

394, 395 i dwaj ewangeliści (fig. 394—395), późnobarokowe w. XVIII;

18. Matka Boska z Dzieciątkiem, płaskorzeźba w owalu, te-

419 rakota, sygn. Kfonstanty] Laszczka, ok. 1900 (fig. 419). — Nagrobki: dwa renesansowe, piaskowcowe, przeniesione 1954 z kościoła par. w Chojnicy (dawny pow. poznański): 1. Jana

432 Przecławskiego (zrn. 1540) (fig. 432), wystawiony przypuszczalnie przez jego syna Andrzeja, wikariusza generalnego poznańskiego; cokół i wolutowa część wieńcząca 1954, ta ostatnia odtworzona na wzór barokowej z w. XVH/XVIII, usuniętej 1933 przy przeniesieniu nagrobka na nowe miejsce w obrębie kościoła w Chojnicy, z pierwotnym renesansowym naczółkiem; w prostokątnej wnęce ujętej parą pilastrów peł-

434 noplastyczna postać leżąca (fig. 434), z herbem Glaubicz na tarczy, proporcem, szyszakiem, na belkowaniu fragment ins-

y iu StdoisbwSf ftolxujc2
figurami leżącymi (fig	44> 4S; 40,
ujętych parą pilastrów	z pQB0-
t inskrypcyjne, w cokole	(fig 454?
, W czele, Korzbok, Grzy	mała, w

422

425

426, 421

435

Icrypcji; 1 piętrowy Janusza Przecławskaego, właściciela Kny-styna (zm. 1595} i jego żony Anny z Sadów (zm. 1599} (fig.

447), wystawiony przez ich ■ sksego; z póftplastycznymi w prostokątnych wnękach pilami, nad wnękami tablic kartusz z herbami: Nałęcki zwieńczeniu kartusz z herbami: Glaubicz, Nałęcz pór; w uchach głowy ptasie i powyżej nagie postacie z rogami obfitości Epitafium inskrypcyjne Piotra Przecławskiego (zm. 1555) (fig. 435). przeniesione 1954 z kościoła par. w Cboj- 133 nicy, wystawione przez brata Andrzeja, piaskowcowe z herbem Glaubicz na tle rozpostartych skrzydeł w zwieńczeniu.

Nawy boczne z obejściem. Dwa konfesjonały rokokowe 2. poł. w. XVIII (fig 133). Skrzynia żelazna, kia- 135 sycystyczna koniec w. XVIII, przerobiona na skarbonę, z głową Murzyna w medalionie. Rzeźby: 1. św. Walenty (fig 337), 337 późnogoty cka, polichromowana i złocona, wyk. prawdopodobnie ok. 1512 we Wrocławiu, w warsztacie Mistrza ołtarza z Góry Śląskiej dla kościoła św. Katarzyny w Górze ŚL, odnowiona ok. 1955; 2. tondo z Matką Boską z Dzieciątkiem, sygn. Marcin Rożek 1924; 3. św. Antoni Padewski z Dzieciątkiem, ceramiczna ze szkliwem, wyk. zapewne przez Stanisła-toi Jagmina ok. 1930; 4. czternaście Stacji Drogi Krzyżowej, z brązu, wyk. 1962—63 przez Józefa Stasińskiego. — Płyty nagrobne: 1. Teodory ka Pradela (Dytko), dziekana kapituły poznańskiej, kanonika wrocławskiego (zm. 1383) (fig 422), gotycka, piaskowcowa, ryta, z postacią zmarłego stojącą w mas werk owej arkadzie, z inskrypcją w otoku; 2. Adama Dąbrowskiego (?), dziekana kapituły poznańskiej (zm. 1494) (fig. 425), piaskowcowa z brązową, rytowaną postacią zmarłego (fig 426) z kartuszem u stóp (fig 427), w którym anioł z hasłem „utinam”, postać w arkadzie rytej w piaskowcu, na otoku ślady po czterech brązowych medalionach i łączących je pasach z inskrypcją. — Nagrobki: 1. bpa Benedykta Izd-bieńskiego (zm. 1553) (fig 435), fundowany przez bratanków: Marcina archidiakona poznańskiego, Jakuba, Stanisława i Mikołaja, pierwotnie w kaplicy mansjonarskiej, 1703 przeniesiony do obejścia (przy czym uszkodzone zwieńczenie), 1946 odsłonięte spod późniejszej obudowy filarów cofnięte boki nagrobka; renesansowy, wyk. między 1557 a 1562 przez Jana Michałowicza z Urzędowa (sygn.: Johannes Michałowicz Urzedoviensis fecit); z piaskowca i czerwonego marmuru, architektoniczny, trójdzielny, z półkoliście zamkniętą wnęką, w której na sarkofagu pełnoplastyczna figura zmarłego (fig.