73712 img121 (3)

Między 20 a 40 rokiem życia wierność zachowywała jedynie 1/4 badanych, a po 40 roku - połowa.

Przyczyny zakończenia związków homoseksualnych zmieniają się z. wiekiem. W okresie dojrzewania często wiązały się ze zmianą miejsca zamieszkania. We wczesnym okresie dojrzałości 1/4 trwałych związków homoseksualnych była zrywana z powodu zmiany miejsca zamieszkania. W okresie dojrzałości i później było to powodem zerwania związku jedynie w 8% przypadków. Najczęstszą przyczyną zerwania był wtedy związek z inną osobą, wynikły z osłabienia wcześniejszego układu lub zakochania się w nowej osobie. Inne przyczyny często odpowiedzialne za zerwanie związku homoseksualnego to zazdrość, nadmierne współzawodnictwo lub presja rodziny. Jedynie w małej liczbie przypadków (4%) zerwanie związku nastąpiło wskutek chęci rozpoczęcia współżycia heteroseksualnego i zakończenia aktywności homoseksualnej przez jednego z partnerów.

Schodek! i Ralian stwierdzili, że w 43% przypadków przyczyną zerwania długotrwałych związków homoseksualnych były kłótnie i zazdrość spowodowane niewiernością jednego z partnerów. Natomiast Saghir i Robins podali, że niewierność seksualna była akceptowana i tolerowana przez większość homoseksualistów amerykańskich, a zazdrość rzadko powodowała zerwanie związku homoseksualnego. Różnica między badaniami Schoftelda i Baliana homoseksualistów brytyjskich a badaniami Saghira i Robinsa homoseksualistów amerykańskich wydaje się w dużym stopniu związana z faktem, że badania populacji homoseksualistów brytyjskich prowadzono ponad 20 łat wcześniej niż badania homoseksualistów amerykańskich. Wydaje się, że w ciągu tych lat nastąpiła zarówno w święcie homoseksualnym, jak i w heteroseksualnym duża zmiana, polegająca na rozluźnieniu i liberalizacji zasad dotyczących życia seksualnego.

Większość homoseksualistów przeżyła wieloletni związek homoseksualny. Najczęściej nie trwał on dłużej niż trzy lata, jednakże w dość znacznej liczbie przypadków trwał 10 lat lul> dłużej. Istniejące dane na temat długości i trwałości związków homoseksualnych nie wydają się odzwierciedlać w pełni stanu faktycznego. bo osoby w trwałym długoletnim zw iązku homoseksualnym będą najtrudniej dostępną grupą do tego rodzaju badań, gdyż nie będą nimi zainteresowane ani skłonne do uczestniczenia w nich. Zdecydowana większość homoseksualistów pragnie związku homoseksualnego. który trwałby całe życie i pragnienie to wyraża nawet wtedy, gdy wcześniejsze próby w tym kierunku byh¹ całkowicie niepomyślne.

Początek takiego związku jest zazwyczaj tak samo romantyczny, jak początek związku heteroseksualnego. Zawiera on zwykle element dramatyczny w postaci poczucia jego wyjątkowości i tak samo silne jak w związku heteroseksualnym pragnienie nierozeiwalności.

W pierwszej fazie związku pojawiają się - tak samo jak w zw iązku heteroseksualnym - problemy wspólnego urządzenia mieszkania i wzajemnego dostosowania swojego trybu życia do trybu życia partnera. Ogólnie panuje przekonanie, że gdy dwóch homoseksualistów prowadzi wspólne życie, to jeden z nich przyjmuje rolę męża, a drugi rolę żony. W większości przypadków pogląd ten jest niesłuszny. Podobnie jak w każdym związku, istnieje podział ról i obowiązków, jednak nie zawsze można go określić jako żeński i męski. Ulega on również zmianie z biegiem lat; 7(»% badanych przez Saghira i Robinsa homoseksualistów, którzy pozostawali w długoletnim związku, podało, że nie mogliby określić podziału obowiązków na męskie i żeńskie. ..Zawsze gdy jestem pytany, kto jest mężem, a kto jest żoną. odpowiadam: • jesteśmy po prostu parą szczęśliwych zamężnych mężów-”.