74267 ssaki I (10)

Gacek wielkouchy (brunatny)

Plecolus auritus, A

Rozpiętość skrzydeł 24-27 cm, długość ciała 3,9-5,3 cm, waga 4--11 g.

Dzięki charakterystycznym, ogromnym uszom jest łatwy tło rozpoznania wśród innych nietoperzy. Ma szarobrazowe futerko z krótkimi, na samych końcach ciemniejszymi włosami. Prowadzi samotny tryb życia lub tworzy niewielkie kolonie. Najczęściej zamieszkuje tereny podgórskie i góry. W Tatrach obserwowano go na wysokości 1400 m n.p.m. Spotykany jest także w lasach i w pobliżu osiedli ludzkich. Łowy rozpoczyna późno w nocy. I.ata szybko, lecz trzepotliwie i tuż nad ziemia (I-O m>. Potrafi zawisnąć w powietrzu podobnie jak koliber. Owady zbiera z powierzchni liści drzew i krzewów, rzadziej łapie w locie. W ciqgu lata przebywa w dziuplach, szczelinach skal, budkach dla ptaków i na strychach. Na okres spoczynku zimowego udaje się głównie do jaskiń, bunkrów i piwnic. W czasie zimowego snu (hibernacji) gacek ma uszy schowane pod złożone błony lotne, a na zewnątrz stercza jedynie spiczaste płatki skórne nazywane koziołkami. Gacek wielkouchy należy do najbardziej inteligentnych gatunków nietoperzy i łatwo można go oswoić, lego maksymalny stwierdzony wiek wynosi 22 lata.

Gacek szary Plecolus austriacus, B

Tej samej wielkości jak poprzedni gatunek i bardzo do niego podobny. Różni się ubarwieniem - futerko na grzbiecie ma szare bez rdzawego odcienia, jest to gatunek ciepłolubny. W Polsce występuje w południowej i środkowej części kraju. Gacek szary pierwotnie pochodzi z Azji, a w Europie znalazł się dopiero w czasach historycznych, w przeciwieństwie do gacka wielkouchego - gatunku europejskiego. Bardziej niż gacek wielkouchy związany jest z siedzibami ludzkimi. Mieszka na strychach, w piwnicach, lecz prawie nigdy w jaskiniach. |cgo pożywienie jest zapewne podobne jak u poprzedniego gatunku. Biologia gacka szarego jest jeszcze słabo poznana.

ir&mbi) s®

25