uziomami pomiarowymi, to należy płytką zwierającą zaciski Rx i R4 przełożyć na zaciski Rs i Rp, przekręcić gałkę przełącznika zakresów w położenie K (kontrola) i ustawić tarczę potencjometru Rr na wartość 30 Cl (czerwona kreska). Następnie obracać korbką prądnicy z prędkością znamionową ok. 160 obr./min. i zrównoważyć układ (sprowadzić wskazówkę galwanometru na kreskę zerową). Wskazania przyjmuje się za poprawne, jeżeli nastąpi równowaga układu (tj. AUX = AUk, przy czym ig = 0) przy wartości nastawiania potencjometru rr = 30 Cl + 0,5 Cl. W przypadku gdy miernik jest połączony z uziomami pomiarowymi jak na rys. 30 z tym, że zaciski Rx i Rd są zwarte i sprawdzenie następuje jak poprzednio.
Ziemia odniesienia
Rys. 30. Schemat układu połączeń do pomiaru rezystancji uziemienia miernikiem 1MU
Celem wykonania pomiarów rezystancji uziemienia (miernik połączony jest tak jak na rys. 30) należy przełącznik zakresów nastawić w położenie odpowiadające oczekiwanej wartości rezystancji uziomu badanego i obracać korbką induktora ze znamionową ilością 160 obrotów/min., przesuwając tarczę potencjometru do momentu zrównoważenia układu sprowadzając wskazówkę galwanometru do położenia zerowego, a następnie odczytujemy wartość rezystancji na skali potencjometru.
Odczytaną wartość rezystancji należy pomnożyć przez mnożnik nastawiony gałką przełącznika zakresów (0,1-1-10). Otrzymany iloczyn jest wartością w omach rezystancji uziemienia badanego.
3.9.5. Pomiar rezystancji izolacji stanowiska
Ochrona dodatkowa (przed dotykiem pośrednim) przez zastosowanie izolowania stanowiska wymaga przeprowadzenia pomiarów rezystancji izolacji podłóg i ścian.
Rezystancja izolacji podłóg i ścian nie powinna być mniejsza niż:
• 50 kO, jeżeli napięcie znamionowe instalacji nie przekracza 500 V,
• 100 kfi, jeżeli napięcie znamionowe instalacji jest wyższe niż 500 V.
Pomiar ten wykonuje się metodą techniczną lub przyrządami służącymi do pomiarów oporu czynnego, np. miernikiem MZK-2 lub bardziej nowoczesnymi - cyfrowymi.
Jeżeli pomiar chcemy wykonać metodą techniczną (rys. 31) to praktycznie jej zasada w tym przypadku jest następująca.
W miejscu dokonywania pomiaru należy rozłożyć na podłodze (lub badanym stanowisku) nawilżone sukno o wymiarach ok. 270 x 270 mm i położyć na nim folię metalową (grubości ok. 1 mm) o wymiarach 250 x 250 mm. Elektrodę należy równomiernie obciążyć na całej powierzchni ciężarem 750 N (75 kg) i połączyć z przewodem fazowym sieci przez woltomierz o znanej rezystancji Rv (co najmniej winien mieć 50 kfi). Należy odczytać napięcie Ui wskazane przez woltomierz. Następnie woltomierz należy przełączyć i odczytać napięcie U2 , tj. napięcie przewodu fazowego w stosunku do ziemi (najlepiej do rury wodociągowej). Rezystancję stanowiska oblicza się wg wzoru:
* U,
227